Кветкі для Дзмітрыя, кветкі для героя

Забойства ў Мінску супрацоўніка КДБ, якое адбылося напрыканцы верасня, выклікала шырокі грамадскі рэзананс. «Гэтае забойства стала апафеозам экстрэмізму для ўсяго беларускага народа, адкрыла сапраўдны твар здраднікаў-тэрарыстаў, нягоднікаў, злачынцаў», – так ахарактарызаваў дадзены ўчынак загадчык аддзела сацыялогіі дзяржаўнага ўпраўлення Інстытута сацыялогіі Нацыянальнай акадэміі навук Іван Шчокін. Супрацоўнік «ІВ» пацікавіўся ў некаторых нашых землякоў, як яны ацэньваюць падзеі, што разгарнуліся ў той дзень у Мінску, а таксама які след пакінула ў душы дадзенае здарэнне.

Максім ШЧУКІН, в. а. ваеннага камісара Івацэвіцкага раёна:

– Супрацоўнік КДБ дзейнічаў у рамках закона, ён выконваў заданне свайго кіраўніцтва і выканаў бездакорна. Але ён не ведаў, што за дзвярыма знаходзіцца нахабны і бессаромны чалавек, які грэбуе нормамі грамадства і які апіраецца на дэструктыўныя сілы ў грамадстве. Хацелася б, каб кожны з нас па выніках дадзенага надзвычайнага здарэння зрабіў належныя вывады… У краіне запатрабаваны грамадзяне, хто жадае будаваць, настроены на пазітыў і канструктыўнасць, а не тыя, хто са зброяй стаіць за дзвярыма.

Ганна КОЦІК, студэнтка ВНУ г. Мінска, ураджэнка Івацэвічаў:

– Здарэнне прывяло да смерці двух чалавек, але адзін з іх, супрацоўнік КДБ Дзмітрый, выконваў свой доўг, а другі – рыхтаваўся забіваць, пры гэтым цынічна здымалася відэа. Адзначу, што супрацоўнікі вялі сябе далікатна, пастукалі ў дзверы, назвалі сябе. Забойца мог упэўніцца, што гэта прадстаўнікі ўлады, якія выконваюць законныя патрабаванні, а не нейкія злачынцы.

Але ён рыхтаваўся да забойства, яму трэба была «карцінка».

Смерць маладога мужчыны, супрацоўніка КДБ, выклікала ў маёй душы вялікае ўзрушэнне. Я прынесла кветкі да будынка КДБ, дзе працаваў гэты малады мужчына, хадзіла на пахаванне. Лічу, што ён ахвяра тых экстрэмістаў, хто не жадае, каб у нашым грамадстве панавалі законнасць і спакой.

Кацярына ШЫЯН, першы сакратар Івацэвіцкага РК ГА «БРСМ»:

– Здарэнне выклікала ў маёй душы смутак. Глыбока шкада, што загінуў чалавек пры выкананні сваіх службовых абавязкаў у нашай мірнай Беларусі. Пачынаеш задумвацца над тым, наколькі няпростая і небяспечная служба ў прадстаўнікоў усіх праваахоўных структур, бо ёсць людзі, хто не паважае нормы Закона. З другога боку, нашым маладым людзям ёсць з каго браць прыклад: выконваючы свой службовы доўг, Дзмітрый пайшоў да канца, ён рызыкаваў, бо, як усе ўпэўніліся, у прадстаўнікоў дэструктыўных сіл нашага грамадства намеры самыя злачынныя.

Наш кар.