Як механік хацеў падмануць роднае прадпрыемства
На адным з прадпрыемстваў Івацэвічаў на першы погляд старанна і бездакорна працаваў механікам малады мужчына
Т., службовыя абавязкі якога заключаліся ў ажыццяўленні кантролю над тым, каб спраўна служылі тэхніка і абсталяванне, а калі здараюцца паломкі, то з дапамогай машыністаў і слесараў ліквідаваць іх.
Але паломкі, самі разумееце, бываюць розныя. Іншы раз такія, што без профільных майстроў, якія могуць правесці складаны рамонт ці нават замену абсталявання, справіцца немагчыма. Таму ў кіраўніцтва прадпрыемства ўстанавіліся цесныя працоўныя ўзаемаадносіны з адной мінскай фірмай – з добрай рэпутацыяй, з умелымі майстрамі, якія ў складаных сітуацыях аператыўна і ўмела праводзілі рамонтныя работы ў Івацэвічах.
Здаецца, чыста дзелавыя адносіны задавальняюць усіх… Не, не ўсіх! Вышэйзгаданы механік Т. у адзін не самы лепшы дзень у сваім жыцці аказваецца ў Мінску, наведвае офіс вышэйзгаданай фірмы, знаходзіць яе дырэктара, маладога мужчыну, выходзіць да яго з прапановай, скажам прама, злачыннага характару. А іменна: давайце я буду гаварыць свайму кіраўніцтву, што ўзнікла паломка (якой на самай справе няма), вы будзеце скідваць мне акты аб выкананых работах (якія не выконваліся), а я зраблю ўсё, каб паперы былі падпісаны, грошы вам – пераведзены.
А пасля мы гэтыя грошы падзелім. Яму не адмовілі, яго не аб’явілі злачынцам, не выклікалі міліцыю. Т. з’ехаў у Івацэвічы і на працягу чатырох месяцаў – са снежня па сакавік па вышэйзгаданай злачыннай схеме аформіў восем фіктыўных паломак абсталявання, за «рамонт» якога прадпрыемству прыйшлося плаціць грошы і якія ператварыліся ў восем крымінальных эпізодаў. Механік з Івацэвічаў і яго мінскія партнёры не ўлічылі, што паперы трапляюць на вока і прадстаўнікам праваахоўных, рэвізійных і іншых органаў, якія «пад лупай» правяраюць перамяшчэнні грошай.
Тайнае стала яўным. Узбуджана крымінальная справа па ч. 2 арт. 209 «Махлярства». Абое абвінавачаных – механік Т. з Івацэвічаў і дырэктар фірмы з Мінска – трапляюць на лаву падсудных суда Івацэвіцкага раёна, яны прызналі сваю віну, кампенсавалі нанесены ўрон. У якасці сведак па справе праходзіла каля 20 чалавек, ад нашага прадпрыемства з Івацэвічаў – дырэктар, галоўны бухгалтар, бухгалтар, начальнік планава-эканамічнага аддзела, эканаміст… Т. ужо звольніўся з прадпрыемства, у судзе ён
прасіў прабачэння перад імі, а яго вышэйзгаданае кіраўніцтва сцвярджала, што кожны з іх і падумаць не мог аб такім! Яны лічылі, што Т. – сумленны і старанны малады чалавек. У сваю чаргу, абвінавачаны з Мінска прадставіў цэлы стос падзяк ад розных інстанцый, якія сведчаць, што яны цудоўныя дзелавыя партнёры.
Прабачце, калі вы такія крыштальна чыстыя людзі і, увогуле, надзейныя партнёры, то як ўзнікла крымінальная схема і крымінальная справа?
Яшчэ адна ў чыімсьці падобная гісторыя. С., жыхар Івацэвіцкага раёна, працуе вадзіцелем на адным з прадпрыемстваў, якое заключыла дамову з кіраўніцтвам аўтазаправачнай станцыі, дзе С. запраўляе службовы аўтамабіль. Але пры гэтым ён запраўляў палівам прадпрыемства яшчэ і легкавік… свайго знаёмага. Гэты факт быў устаноўлены, міліцыя занялася дадзенай справай, С. тлумачыў свае дзеянні так: бензін ён «пастаўляе» сябру, каб пасля, калі ў службовым аўтамабілі не будзе хапаць паліва, то сябра яго выручыць. Логіка трохі дзіўная, дзеянні – супрацьпраўныя, абаіх прыцягнулі да адказнасці за дробны крадзеж.
Ва ўсіх гэтых выпадках прыходзілася чуць, што кіраўніцтва давярала сваім падначаленым… А можа было б лепш часцей іх правяраць, папярэджваць? На ўсіх прадпрыемствах раёна створаны антыкарупцыйныя камісіі – чаму не разглядаюцца вузкія месцы, дзе магчымыя злоўжыванні? Наладзьце кантроль, надайце належную ўвагу кадравай палітыцы – і тады не прыйдзецца ледзь не ўсяму кіраўніцтву прадпрыемства – пачынаючы з дырэктара і заканчваючы бухгалтарам – ісці ў суд і даваць тлумачэнні.
Арцём ПАДАЛЯНЕЦ, суддзя суда
Івацэвіцкага раёна.