Пузяў ды перамог!»
Рашуча быў настроены на «золата» праекта «Малады працаўнік сяла» вадзіцель аат «Новыя стайкі» Уладзімір Рэбкавец, які ў мінулым годзе быў другім у намінацыі «Лепшы малады вадзіцель АПК»
Другі год у нашым раёне рэалізуецца, па сутнасці, унікальны для вобласці праект «Малады працаўнік сяла». На працягу года арганізатары, а гэта аддзел ідэалагічнай работы і па справах моладзі Івацэвіцкага райвыканкама, упраўленне па сельскай гаспадарцы і харчаванні, Івацэвіцкая раённая прафсаюзная арганізацыя Беларускага прафсаюза работнікаў аграпрамысловага комплексу і Івацэвіцкі РК ГА «БРСМ», вызначаць і ўзнагародзяць лепшых маладых работнікаў гаспадарак раёна ў дзесяці намінацыях.
Імёны лепшых аператараў машыннага даення ў даільнай зале і аператараў жывёлаводчых ферм і комплексаў мы ўжо ведаем, а вось лепшага маладога вадзіцеля ў раёне вызначалі 19 красавіка па выніках тэарэтычнага і практычнага этапаў. За званне лепшага маладога вадзіцеля АПК змагаліся Яўгеній Фядосік з СВУ «Даманава» УП «Брэстаблгаз», Аляксандр Бінкевіч і Аляксей Саланко з ААТ «Горталь», Павел Дубешка з ААТ «Івацэвічыагратэхсэрвіс», Уладзімір Рэбкавец з ААТ «Новыя Стайкі», Максім Шэйка з ААТ «Мілейкі» і Раман Ярмашэвіч з ДП «Э/б «Майск».
Напачатку мерапрыемства ў адным з вучэбных класаў Івацэвіцкага аграрнага каледжа ўдзельнікаў павітала начальнік аддзела ідэалагічнай работы і па справах моладзі райвыканкама Юлія Сяўко:
– Я рада бачыць сёння такіх маладых і прыгожых, актыўных вадзіцеляў, якія на некалькі гадзін адарваліся ад важных вясенніх палявых работ, каб паспрабаваць свае сілы ў конкурсе. Праект для вобласці новы, цікавы, і накіраваны ён найперш на фарміраванне прэстыжу сельскагаспадарчых спецыяльнасцей, прасцей кажучы, мы хочам звярнуць лішні раз увагу на рабочыя кадры, на тых, чые рукі пахнуць хлебам, як бы высакародна гэта ні гучала, але так і ёсць. Нехта спрабуе сябе ў праекце ўжо ў другі раз, ёсць навічкі. Няхай перамога дастанецца лепшаму!
Дырэктар Івацэвіцкага аграрнага каледжа Міхаіл Дымовіч адзначыў, што прымаць такі конкурс у сценах кузні працоўных кадраў – ганарова. Але яшчэ больш прыемна бачыць сярод канкурсантаў выпускнікоў каледжа. Як і ў мінулым годзе, тэарэтычны іспыт праходзіў па праграме «Новы паварот», у ёй – тры білеты, па 15 пытанняў у кожным. Два білеты па ПДР і адзін – па ўстройстве аўтамабіля. Па гэтых білетах вучацца будучыя вадзіцелі кат. «С». Нашым канкурсантам было крышку цяжэй, бо такі паўторны «экзамен» у сваім жыцці яны здавалі пад наглядам начальніка АДАІ Івацэвіцкага РАУС Сяргея Трафімчыка.
Нечакана, але амаль усе героі таго дня прызналіся, што білетаў яны баяліся больш, чым практычнай часткі. За 10.44 мінуты «пашчоўкаў» усе пытанні Максім Шэйка з Мілеек.
– Рады, што зусім нямнога «шайб», справіўся з этапам, лічу, добра. Але гэта складана, я сам некалі здаваў тут экзамен, то было быццам бы ўчора, а за плячыма дзесяць гадоў работы ў ААТ «Мілейкі». Жыву ў калгасным доме з жонкай і двума дзецьмі, работу сваю люблю і лічу вельмі неабходнай. А конкурс такі мы ўжо праходзілі, але ў мінулым годзе змагаўся за званне лепшага трактарыста, сёння ж буду шчыраваць на МАЗЕ. Так, і ў сельскай гаспадарцы патрэбныя ўніверсалы! Ад прапановы аб удзеле не адмаўляўся, чаму б і не пазнаёміцца з калегамі ды не ўзяць сябе «на слабо».
Пасля жараб’ёўкі моладзь адправілася на аўтадром вучэбнай гаспадаркі каледжа ў Сярадава. Многія здавалі тут экзамен 5-10 гадоў таму, нехта нават сустрэў сваіх выкладчыкаў сярод членаў журы, але палёгкі не было нікому – судзілі строга і па правілах, штрафы за памылкі не выбачалі нікому. Пасля інструктажу журы абрадавала канкурсантаў – ехаць на гэты раз яны будуць на новенькіх Мазах-пяцітонніках. Яны толькі два месяцы таму прыехалі з завода, спаборнічаць на іх – адно задавальненне. Але былі і цяжкасці.
– Мы да такіх габарытаў не прывыклі, на рабоце часцей на 10-тонніках ездзім, – прызнаецца пераможца мінулага года Аляксандр Бінкевіч з Горталя. – Гэтыя прыгажуны яшчэ не абкатаныя, свая ма
шына, канечне, бліжэй да сэрца, але тут усе ў аднолькавых умовах. Хвалявання ў мяне няма ніякага, усё было пройдзена мінулай вясной. Дарэчы, не ведаю, можа гэта і супадзенне, але пасля перамогі на рабоце мне далі новы МАЗ-650128. Да мяне нават тэлебачанне наведвалася. Пыталіся пра вынікі працоўныя, я стаў медыйным чалавекам (смяецца).
Добры час 5.46 мінуты паказаў і Яўгеній Фядосік. Вадзіцель СВУ «Даманава» УП «Брэстаблгаз» таксама выпускнік каледжа, адзначае – на гэты раз усё больш зразумела і хвалявання не было:
– 14 гадоў сяджу за рулём МАЗА, таму конкурс успрымаю як прыгоду ў чарзе працоўных будняў. Рамантыкі ў нашай рабоце не так многа, зараз азірнуцца не паспею – настане ўборачная, і я перасяду ў камбайн, але справа наша важная, і зарабіць можна добра, калі не ленавацца. Дзякую арганізатарам за такі конкурс, новыя знаёмствы, эмоцыі – рады, што не адмовіўся ад удзелу!
Нехта адолеў дыстанцыю за дзевяць мінут, нехта – за пяць, нехта справіўся без штрафных балаў, нехта праштрафіўся моцна і пазбавіў сябе прызавога месца. Трэба сказаць, у той дзень не самым спрыяльным было і надвор’е, аднак у паўсядзённай рабоце скідак на надвор’е ніхто не зробіць. Калі наступіў момант «ікс» і дыпломы ўжо былі размеркаваныя, са словамі шчырай падзякі і віншаваннямі да ўдзельнікаў звярнуліся Юлія Сяўко, старшыня раённай прафсаюзнай арганізацыі Беларускага прафсаюза работнікаў АПК Ігар Паўшко. Яны зноў-такі адзначылі – работа аграрыяў паважаная, стратэгічная для краіны. Лю«пацягацца» біць сваю справу, зямлю, дзяржаву жадалі моладзі арганізатары.
Такім чынам, месцы размеркаваліся наступным чынам: 3 месца ў конкурсе дасталася мінулагодняму пераможцу Аляксадру Бінкевічу з ААТ «Горталь», амаль без памылак і хутка адолеў дыстанцыю і стаў другім Павел Дубешка з ААТ «Івацэвічыагратэхсэрвіс», стралой праехаў ды без штрафаў Уладзімір Рэбкавец, вадзіцель ААТ «Новыя Стайкі» – і ён першы!
Ой, не сыходзіць з нашых старонак фотаздымак гэтага 27-гадовага вадзіцеля! Чатыры гады запар ён у тысячніках на адвозцы зерня ў раёне, ёсць у яго і ўзнагароды з абласных дажынак. А вось «Малады працаўнік сяла» ў мінулым годзе не пакарыўся:
– Ведаеце, крыўдна заставацца ў кроку ад перамогі, думаю, вазьму ды выйграю на гэты раз, – адзначае Уладзімір. – Я рады, што ўсё атрымалася. Але не ўзнагароды цешаць мяне, сакрэтам поспеху ў маёй няпростай і пыльнай працы лічу тое, што працую на радзіме. Я сам са Стаек, тут жывуць мае бацькі, я не магу адносіцца да справы неяк не адказна, мяне тут усе ведаюць і цэняць. Пасля конкурсу ледзь даехаў да вёскі, столькі было званкоў ад калег і ад родных. Усе радыя. Усе віншуюць. Пазнаёміўся з хлопцамі-вадзіцелямі, з некаторымі ўспаміналі мінулагодні конкурс, дагаварыліся сустрэцца на наступны год на гэтым жа месцы!
Гэта добра, што хлопцы жартуюць, знаёмяцца, рызыкуюць, не лянуюцца спрабаваць сябе зноў і зноў. Няхай такія конкурсы толькі надаюць натхнення з яшчэ большым імпэтам выязджаць у поле зноў, бо наперадзе адказны перыяд! А пакуль жа ў руках узнагароды і падарункі, а на сэрцы – асалода ад гэтага дня, ад вынікаў і ўражанняў.
Наталля ГЕРБЕДЗЬ, фота аўтара.