Мы – не «дармаеды», «дармаеды» – не мы

Як бы мы ні хацелі трымаць руку на пульсе пераменI атрымліваецца гэта не заўсёды і не ў кожнага. У такіх выпадках могуць дапамагчы знаёмыяI сябры або спецыяльныя службы.

Так, знайсці сабе працу – афіцыйна і па душы – астраўчаніну Андрэю Яўсееву дапамаглі сябар і раённая камісія на садзейнічанні занятасці насельніцтва.

– Ва ўзросце, калі табе пад шэсцьдзясят, знайсці работу складана, – гаворыць мужчына. – Тэлефануеш па аб’явах «Патрабуюцца», а там пытаюць: «Колькі вам гадоў?», абяцаюць патэлефанаваць пазней – і на гэтым усё заканчваецца. А працаваць жа трэба!

– Сябар параіў звярнуцца ў камісію па садзейнічанні занятасці, – працягвае Андрэй Яўсееў. Там падказалі, што я магу аформіцца рамеснікам. «Сталяркай» займацца я люблю, для сябе і сяброў рабіў драўляныя сталы, зэдлікі, кошыкі… Аказваецца, цяпер хобі можа стаць не толькі крыніцай заробку, але і афіцыйным месцам працы.

У падатковай інспекцыі мне растлумачылі, што гэта афіцыйная работа, хоць я і не буду афармляцца ў якасці індывідуальнага прадпрымальніка: з гэтым шмат клопатаў, не «дарос» я пакуль да гэтага. Прынцып работы просты: напісаў заяву, што працую, – заплаціў падатак, няма заказаў – нічога не плачу.

З нецярпеннем чакаю вясны, калі пачнецца сезон заказаў. Драўляная мэбля заўсёды была ў модзе.