«Не ўяўляю жыцця без бокса»

Усмешлівага, пацалаванага сонейкам, сямнаццацігадовага хлопца з Гудагая Алега Сільвановіча ў асяроддзі баксёраў ведаюць як стараннага і перспектыўнага спартсмена, а яго сапернікі, выходзячы на рынг, загадзя рыхтуюцца да сур’ёзнага бою. За два з паловай гады, што юнак займаецца боксам у Астравецкай спецыялізаванай дзіцяча-юнацкай школе алімпійскага рэзерву, ён заваяваў аўтарытэт сярод таварышаў, пахвалу трэнера, а таксама медалі розных проб з абласных, рэспубліканскіх і міжнародных спаборніцтваў. Поспехі юнага баксёра не засталіся незаўважанымі – сёлета яго запрасілі на ўрачысты прыём да старшыні аблвыканкама Уладзіміра Краўцова па ўшанаванні адоранай і таленавітай моладзі Гродзенскай вобласці.

Уражаннямі ад сустрэчы з губернатарам, пра захапленне боксам і планы на будучыню Алег Сільвановіч падзяліўся з чытачамі «Астравецкай праўды».

– Алег, як ты ўспрыняў навіну, што паедзеш на ўрачысты прыём у аблвыканкам?

– Моцна здзівіўся і спачатку не паверыў – падумаўI што мяне з кімсьці пераблыталіK Шчыра каJ жучыI не лічу сябе асаблівым: проста люблю бокс – і ўсёK Калі на прыёме пачалі прадстаўляць прысутныхI спачатку адчуваў сябе няёмка – там сабраліся пераможцы рэспубліканскіх алімпіяд па розных прадметахI вядомыя маладыя музыканJ тыI мастакіK Калі пералічвалі мае дасягненні ў спорцеI усе ўважліва слухаліI глядзелі на мяне з цікавасцю і павагай – і стала спакайнейK – Чым запомнілася сустрэча? – Незвычайна ўзнёслай атJ масферай – гэта было крутаK СпадабаласяI як губернатар сказаўI што кіраўніцтва вобласці і рэспублікі падтрымлівае і буJ дзе падтрымліваць здольных хлопцаў і дзяўчатK

– Ты прыйшоў у бокс у 8 класе. Што паўплывала на гэтае рашэнне?

– Калі вучыўся ў пачатковых класахI татаI які ў маладосці такJ сама займаўся адзінаборстваміI неаднойчы заводзіў размовуI каб запісаць мяне на боксK Але тады мне больш падабаўся футболK А калі гульня ў мяч надакучылаI я пачаў цікавіцца боксамK Затым на старонцы Яўгенія Красоўскага …УКантакJ це» ўбачыў відэа трэніроўкі стаJ рэйшай групы баксёраў – ролік зачапіўK ЖэняI з якім неаднойчы сустракаўся на футболеI заўсёды быў падцягнутым і стройнымK Я ж на той час быў пухленькімK (Усміхаецца) ТакJтакI гэта зараз я выступаю ў вагавой катэгорыі 52 кілаграмыI а пачынаў з 60J ціK Да таго ж я вучыўся ў адной школе і пасябраваў з Арцёмам і Максімам КаспяровічаміI якія таксама займаліся боксамK Ад іх даведаўся пра трэніроўкіK

ПасляI параіўшыся з бацькаміI якія поўнасцю мяне падтрымаліI з двума таварышамі паехаў запісвацца на секцыюK ПамятаюI боязна крыху было: прыйшлі ў залу – а там трэніроўка ў самым разгарыK Першым трэнерам у мяне быў Дзмітрый ЮцкевічI калі яго забралі ў арміюI пачаў займацца ў Аляксея МаргужаK

Бокс адразу спадабаўсяK Як і большасці хлопцаўI мне хацеJ лася быць моцнымI умець паJ стаяць за сябеI за бацькоўI за будучую дзяўчынуK А зараз я проста не ўяўляю сябе без гэтаJ га віду спортуK ГалоўнаеI зразуJ мецьI што ты трэніруешся не для кагосьціI а для сябе – і ад гэтаJ га залежыць вынікK А яшчэ мне падабаецца наша згуртаванасць – кожны баксёр стаіць за таваJ рыша гаройI цёплыя сяброўскія адносіныI узаемадапамогаK У футболе такога не былоK

– Заняткі боксам не перашкаджаюць вучобе?

– НеK НаадваротI калі пачаў трэніраваццаI адзнакі сталі лепшыміK Гэта заслуга Аляксея Зянонавіча – ён заўсёды пытае ў нас пра поспехі ў школе іI калі трэба падцягнуць нейкі прадметI дазваляе прапусціць трэніроўкіK Трэнер любіць паўтарацьI што дурны баксёр – гэта не баксёрK Махаць кулакамі любы зможаI а ў боксеI як і ў шахматахI трэJ ба думацьI прадугледжваць і прадухіляць ход сапернікаK Усе вядомыя спартсмены – адукаваJ ныя разумныя людзіK

– А ў цябе ёсць кумір сярод баксёраў?

– Калі выбіраць з усіхI то гэта ўкраінец Васіль ЛамачэнкаK Калі з беларусаў – безумоўнаI Віталь БандарэнкаK Гэта яскравы прыJ клад тагоI чаго можна дасягнуць у спорцеI калі моцна захацець і старанна трэніраваццаK Пры гэтым ён – прыветлівы і просты чалавекI заўсёды гатовы дапаJ магчыK

– У гэтым годзе ты стаў бронзавым прызёрам рэспубліканскага спаборніцтва, перамог на міжнародным турніры памяці Героя СССР Віктара Усава. Чаго хочаш дасягнуць цяпер?

– Хачу перамагчы на рэспубліцыI выканаць нарматыў кандыдата ў майстры спорту і далей развівацца ў боксеK А пасJ ля – жыццё пакажаK Это было незабываеJ моI красиво – делегация района посетила соревноJ вания по легкой атлетике на II Европейских играхK В этом году соревнования проJ ходили в формате …Динамичная новая легкая атлетика»K Девять виJ дов программы – бег на N00 метровI прыжки в длину и высотуI метание коJ пьяI смешанная эстафетаI бег с барьеJ рамиI смешанная гонка преследования – выполняло шесть командI которые вышли в финалK Среди них – и белорусJ ские легкоатлетыK

Идея родилась у работников ФОКа: в тренажерные залы хоJ дит много мужчин – почему бы не организовать между ними соревнования?!

Посостязаться в пауэрлифJ тинге собралось шесть челоJ векK Последний добавилсяI когда соревнования уже начаJ лись: подача заявок была заJ крыта наканунеI но с согласия других участников молодой человек также смог попробоJ вать свои силыK ХотяI забегая впередI скажуI что фортуна оказалась не на его стороне – пропустив объяснение праJ вилI он показал результатI но упражнение выполнил с наруJ шениемK

Несмотря на небольшое коJ личество желающих продеJ монстрировать свою силуI эти любительские соревнования приобрели масштаб междуJ народных – среди участников оказались не только белоруJ сыI но и россиянеK

Силачи выступали в двух номинациях: народный жим выполняли все шестеро и троJ еборьеI которое включало наJ Максим Буйкевич, победитель соревнований: – Спортом занимаюсь давно, но в подобных соревнованиях участвовал впервые. В феврале приехал с Брестчины в Островец и стал ходить в тренажерку. Как только ФОК объявил о соревнованиях, сразу записался. Результат меня, безусловно, порадовал. Конечно, хотелось бы работать с грузом, вес которого равен моему весу, но правила были другими. Жаль, что участников собралось немного – будем надеяться, что это только в первый раз. родный жимI подтягивание и приседания со штангой – здесь было только двое претенденJ тов на победуK

По правилам соревнований максимальный вес груза долJ жен был составлять половиJ ну от массы силача – соглаJ ситесьI что это немалоK Тем не менее штанга в их руках казалась чуть ли не перышJ ком – настолько быстро и легко парни выполняли жимK

В результате разница между призовыми меJ стами составила всего по одному очку: TN раз поднял штангу и занял третье место Андрей Страцевский (T8 кг); T2 раза – и второе место у Максима Буйкевича (8T кг); T3 жима привеJ ли на первое место Станислава Ващилко.

Максим Буйкевич и Андрей Страцевский продолжили состязания в троеборьиK На счету первого оказалось еще 50 приседаний со штанJ гой и 20 подтягиванийK Сопернику не удалось доJ гнать его – 25 приседаний и N4 подтягиванийK Таким обJ разом МаксимI набрав в итоJ ге N42 очка по результатам всех состязанийI стал побеJ дителемK

УчастникиI занявшие приJ зовые местаI получили граJ мотыI а обладатели первых мест – еще и абонемент на N2 бесплатных посещений тренажерного залаK