Успаміны, што не сцерці гадамі…
Балючыя ўспаміны, словы падзякі, хвіліна маўчання, трайны залп і ўскладанне кветак – у Астраўцы ля памятнага знака ахвярам вайны ў Афганістане прайшоў урачысты мітынг, прысвечаны Дню памяці воінаўінтэрнацыяналістаў.
Мінуў трыццаць адзін год з дня вываду савецкіх войск з Афганістана. Ушанаваць памяць загінулых падчас ваенных дзеянняў і падзякаваць за мужнасць і адвагу жывым воінамінтэрнацыяналістам на мітынг прыйшлі прадстаўнікі раённай улады, грамадскіх аб’яднанняў, ваенізаваных структур і моладзь. Далучыліся да мерапрыемства і звычайныя прахожыя, а вадзіцелі аўтамабіляў, што праязджалі міма, у знак павагі прытарможвалі і сігналілі.
– Нам вядомы сотні прыкладаў бездакорнага выконвання вайсковага абавязку і гераізму нашых салдат на афганскай зямлі, – адзначыў намеснік старшыні райвыканкама Геннадзь Бычко. – У неймаверна складаных умовах, удалечыні ад дома, штодзень падвяргаючыся смяротнай небяспецы, яны захавалі вернасць вайсковай прысяге. Сёння мы схіляем галовы ў памяць аб загінулых падчас вайны ў Афганістане і спачуваем іх родным, а таксама дзякуем за адвагу жывым воінамінтэрнацыяналістам. Пашану ўдзельнікам вайны ў Афганістане таксама выказаў камендант пагранкамендатуры ў пасёлку Гудагай Максім Трошка.
Са словам у адказ да ўдзельнікаў мітынгу звярнуўся воінінтэрнацыяналіст Аляксандр Андралойць: – Дзевяць гадоў, адзінаццаць месяцаў і дзевятнаццаць дзён савецкія воіны змагаліся на афганскай зямлі, абараняючы паўднёвыя граніцы Радзімы. Гэта вайна назаўсёды застанецца ў памяці нашага народа: бацькоў, што не дачакаліся сваіх сыноў, салдат, якія вяртаюцца туды ў снах. У дзень памяці шчыра вітаю ветэранаў Афганскай вайны і жадаю ўсім здароўя, дабрабыту і ўдачы. Пасля гэтага прысутныя ўшанавалі памяць загінулых у Афгане хвілінай маўчання і трайным залпам. Завяршыўся мітынг ускладаннем вянкоў і кветак пад урачысты марш духавога аркестра.
У гэты ж дзень воінаўінтэрнацыяналістаў віталі ў Гродзенскім аблвыканкаме на ўрачыстым прыёме, на якім прысутнічаў і старшыня Астравецкага раённага аб'яднання воінаў інтэрнацыяналістаў Сцяпан Ціток.
Хто быў на вайне, той ведае, што такое сяброўская парука. Воіны-інтэрнацыяналісты таксама не кідаюць сваіх: пасля ўрачыстасці яны паехалі праведаць загінулых землякоў – Іосіфа Канстовіча і Станіслава Бялячыца. Каб у маўклівай цішыні могілак спытаць: «Ну як ты там, брат?!» І адчуць ціхі шорах з нябёсаў…