Віншуем: вы залічаны!
Аліна Бабіч, скончыла 11 класаў Альхоўскай СШ:
– Я ўжо студэнтка БДПУ імя Максіма Танка, буду настаўнікам пачатковых класаў! (Захоплена.)
Колькі хваляванняў было: прайду-не прайду па конкурсе. Час, здавалася, цягнуўся бясконца – няма, напэўна, нічога цяжэй за чаканне. Прахадныя балы ўвесь час глядзела – у мяне 258 было, па маніторынгу падачы дакументаў адсочвала, на якім я месцы, бачыла, што павінна ўсё атрымацца, але нервавалася страшна. Ну а калі на сайце ўніверсітэта размясцілі спісы на залічэнне і трансляцыю паглядзела – расплакалася ад шчасця. (Усміхаецца.)
У 8 класе вызначылася, кім буду. Марыла вучыць малых дзяцей па прыкладзе сваёй першай настаўніцы Марыны Генадзьеўны Вайнілка. Пачала ўзмоцнена рыхтавацца да ЦТ па біялогіі, гісторыі і мове. І ўсё сталася, як хацела.
Быў у мяне яшчэ варыянт: гродзенскі медкаледж. Цікавіцеся, чаму такія розныя накірункі? Душа ляжала і да медыцыны, але ў прыярытэце была педагогіка.
– З майго класа сёлета большая палова паступае. Я падаў дакументы ў Ашмянскі аграрна-эканамічны каледж на спецыяльнасць «эксплуатацыя і рамонт аўтамабіляў» – конкурс там па бале пасведчання аб адукацыі.
Мару стаць вадзіцелем. Пасля 9 класа вырашыў паступаць, каб не губляць часу: хочацца хутчэй набыць прафесію, стаць самастойным – зарабляць свае грошы. І бацькі, дарэчы, маё жаданне падтрымліваюць.
Пра ашмянскі каледж і тое, што там вучаць на вадзіцеляў, даведаўся, калі прадстаўнікі гэтай установы прыязджалі да нас у школу. Потым з’ездзіў туды на дзень адкрытых дзвярэй, убачыў кабінеты, утульны інтэрнат, даведаўся, што гарачым харчаваннем навучэнцаў забяспечваюць, – сумненняў ужо не было. Яшчэ адзін плюс: блізка ад дома! Ды і вучыцца нядоўга – 3 гады. (Усміхаецца.)
Залічэння яшчэ не было – пакуль чакаю вынікаў. Спадзяюся, што ўсё складзецца так, як хацеў.
Ілля Шчасны, скончыў 9 класаў астравецкай СШ №2: