Сувязістам я пайду… У арміі навучаць!

Пра сябе і ваенную спецыяльнасць карэспандэнту «АП» расказалі ваеннаслужачыя пагранічнай заставы «Астравецкая» і вайсковай часці 97106.

Прычым бясплатна! Так-так, і не сумнявайцеся! Памыляюцца тыя маладыя людзі, якія думаюць, што падчас тэрміновай службы ў арміі акрамя як хадзіць страявой, заступаць на баявыя дзяжурствы, аддаваць вайсковае прывітанне і выконваць загады камандзіраў больш нічаму не навучаць.

Мабыць, яшчэ пару гадоў таму думала прыкладна тое ж, але цяпер не пагаджуся з падобным меркаваннем. Узяць хаця б… ваенна-ўліковую спецыяльнасць, якая можа пракласці шлях у грамадзянскую прафесію. І нават калі юнак не абярэ спосабам заробку атрыманыя падчас службы веды і практычны вопыт, то ў паўсядзённым жыцці яны дакладна спатрэбяцца. Так лічаць і вайскоўцы Астравеччыны.

Данііл Васільеў:

– Да прызыву на службу нават і не думаў, што магу трапіць у сувязь. Хацеў пайсці ў аўтабат, што ў прынцыпе было рэальным: вадзіцельскае пасведчанне ёсць, стаж – таксама. А выйшла што ў аўтамабілісты не ўзялі. (Усміхаецца.)

Пасля прызыву накіравалі ў Барысаў у школу падрыхтоўкі спецыялістаў сувязі. Спасцігаў навуку каля паўгода, вучыўся працаваць з канкрэтнай машынай – радыёстанцыяй Р161А2М і прыёму і перадачы азбукі Морзэ. Да слова, мары здзяйсняюцца: азбуку Морзэ марыў вывучыць яшчэ да арміі, і вось я яе не проста ведаю, а працую з ёй. (Усміхаецца.)

Пасля вучэбкі размеркавалі ў вайсковую часць 97106. Сюды прыбыў ужо паўнавартасным спецыялістам. Служу на камандным пункце – нясу баявыя дзяжурствы, звязаныя з прыёмам і перадачай радыёданых.

Калі праецыраваць атрыманыя спецыяльныя веды на грамадзянскае жыццё, то як варыянт – работа ў Белтэлекам. Чуў, што былых вайскоўцаўсувязістаў гэта арганізацыя запрашае на субяседаванне. Калі пра бытавыя моманты гаварыць, таксама ёсць «плюс»: наладку тэхнікі зробім лёгка.

Дарэчы, дзякуючы арміі, прафесію я мяняю: пераважуся на кантракт – за год, што служу, зразумеў: мне тут падабаецца! (Усміхаецца.)