Падарунак з дупла

Да вясковых гаспадароў прыехаў з го рада сын. Спецыяльна ўзяў вод пуск, каб нарыхтаваць баць кам дроў. Выпісаў дзя лянку ў лясгасе і са стрыечным братам узяўся за работу.

— Пілавалі ўсе дрэвы, што былі на выдзеленай дзялянцы, — расказаў мужчына. — У асноўным гэта быў алешнік, трап ляліся бярозы і асіны, зрэдку — елкі. Спілаваў я адну напалову сухую елку, яна звалілася на зямлю. І вось цуд — з дрэ ва нешта пасыпалася буй ным дажджом. Што ж гэта можа быць? Якое ж было маё здзіўленне, калі ўбачыў, што на зямлі ляжаць арэхі і сушаныя грыбы. Агледзеў дрэва і ўбачыў там дупло. Цяпер стала зра зумела, што гэта вавёрка назапасіла сабе харчы на зіму. А я, сам таго не падазраючы, спілаваў яе «кладоўку». Крыху шкада было і нават неяк няёмка перад вавёркай.Грыбы я не стаў чапаць, бо вырашыў, што вавёрка наўрад ці іх пераб ірала. А вось добрую жменю арэхаў сабраў, прынёс дачцэ і сказаў: «Гэта табе падару нак з лесу ад вавёркі». Дач ка спачатку абрадавалася, а потым засмуцілася, што вавёрка застанецца галод най. Але потым мы ў Інтэрнэ це прачыталі, што вавёркі хаваюць арэхі і грыбы на зіму не ў адным дупле, а ў не калькіх. Тады мы з дачкой су пакоіліся: напэўна ж, наша ва вёрка таксама запаслівая і мае не калькі такіх хованак. (тел. 67 24 20).