‘Nu vind ik het weer leuk’

Zelf regen en kou konden de pret voor Sep Vanmarcke niet vergallen: ‘Ik heb mij eindelijk nog eens geamuseerd.’

| Er is dus toch nog een rolletje weggelegd voor de klassieke renners in deze Tour. Afgelopen weekend hoorden we een wanhopige Sep Vanmarcke nog sakkeren. Of hij, kasseirenner bij uitstek, eigenlijk nog wel iets te zoeken had in deze Tour? Gisteren volgde het antwoord: ja dus. Nagenoeg de hele dag lang reed Sep Vanmarcke samen met Michal Kwiatkowski, nog zo’n klassieke renner, in de aanval. Als extraatje kregen ze er bovendien echt Vlaams hondenweer bovenop. Pas op de laatste col richting Plateau de Beille was de Belg eraan voor de moeite, om uiteindelijk op een dertigste plek, ruim twaalf minuten na winnaar Rodriguez, over de streep te komen. Maar zelfs dat kon de pret niet vergallen. ‘Ik heb mij eindelijk nog eens geamuseerd’, straalde Vanmarcke. ‘Vorige week was ik echt nog gefrustreerd. Wat deed ik hier nog? Zo diep zat ik. Maar nu vind ik het weer leuk. Dit was mooi.’ Niet alleen voor Vanmarcke zelf is het mooi, ook voor het Belgische thuisfront. Lange tijd vreesden we immers dat onze landgenoten onzichtbaar zouden zijn in deze Tour. ‘De voorbije dagen was ik al heel goed in de bergen. Daarom had mijn ploeg mij gevraagd om ditmaal vroeg weg te springen. Dan kon ik Robert Gesink (zijn kopman, red.) misschien verderop in de rit nog helpen. Maar uiteindelijk kon ik zelfs met Kwiatkowski aan de laatste klim beginnen.’ Maar daar ging zijn kaars snel uit. Wat geen schande was.

‘Ik had nog even hoop op een toptienplaats’, besloot Vanmarcke. ‘Maar die col was moordend en veel te steil voor iemand met mijn gewicht. De laatste tien kilometer kreeg ik ook nog een echte hongerklop. Ik was blij toen ik er eindelijk van af was.’

Afkoeling

En dat plotse rotweer? Dat gigantische verschil tussen de vallei waar het ’s ochtends nog 37 graden Celsius was en de top van plateau de Beille waar het hagelde? Zelfs dat nam Vanmarcke er met de glimlach bij. ‘Ik denk zelfs dat het een voordeel was voor mij’, besloot hij. ‘Alleen in de afdaling was het even gevaarlijk. Ik ben ooit eens in de ravijn terechtgekomen. Dat wilde ik niet nog eens meemaken. Maar op de klim zelf deed de regen deugd. Eindelijk een beetje afkoeling.’

‘Ik had nog even hoop op een toptienplaats, maar die col was te steil voor iemand met mijn gewicht’

SEP VANMARCKE

Wielrenner LottoNL-Jumbo