Outsider voor eindzege wordt noodgedwongen rittenkaper
Ook dat is de Tour. Je moet razendsnel kunnen omschakelen, ook in het hoofd. Voor de Tour zag Joaquim Rodriguez zich nog als een outsider voor de zege in Parijs. Maar toen hij deze week 22 minuten verloor, zette hij onmiddellijk zijn zinnen op iets anders
‘Je kan niet op twee doelen mikken: en een beetje voor het klassement gaan, en een beetje voor etappes'
JOAQUIM RODRIGUEZ
Medekopman Katusha
PLATEAU DE BEILLE | Door alle hectiek om Froome en de manier waarop hij de rest van de Grote
Vier met een enkele aanval uittelde, waren we hem bijna vergeten. Maar ook Joaquim Rodriguez werd in de eerste twee Pyreneeënritten verpletterd onder de overmacht van de Brit. Zes minuten verloren in La-Pierre-Saint-Martin, nog eens zestien minuten in Cauterets. En zeggen dat de Spanjaard voor de Tour nog luidop van een Tourzege had gedroomd. Een ambitie die hij met zijn ritzege op de Muur van Hoei extra onderstreept had. ‘Tot ik dinsdag een hongerklop kreeg’, sprak Rodriguez. ‘Ik had gewoon geen kracht. En woensdag evenmin. Daarom heb ik mij bewust extra laten uitzakken.’ Het zou hem de volgende dagen extra kansen geven in een ontsnapping, wist Rodriguez. ‘Omdat ik op dat moment begrepen had dat ik het geweer van schouder moest veranderen. Je kan niet op twee doelen mikken: en een beetje voor het klassement gaan, en een beetje voor etappes. Dus is het dat laatste geworden. Hoe zwaar me dat ook viel. Vanochtend had ik echt niet veel moed. Het is de ploeg die op mij ingepraat heeft: Kom op, jongen, geloof erin.’
Vertrouwde klim
Peptalk die kennelijk zijn vruchten afwierp. Op weg naar Plateau de Beille glipte Rodriguez mee in de lange vlucht, hield het duo Kwiatkowski-Vanmarcke doorlopend in zijn vizier en snelde in de ultieme kilometers van alles en iedereen weg. Na spurter Greipel is de kopman van Katusha meteen de tweede renner die twee etappes pakt. Maar deze was toch net ietsje specialer, gaf de glunderende Rodriguez aan. ‘Omdat ik in Andorra woon’, wees hij naar het ministaatje dat maar ietsje verderop ligt. ‘Je wil niet weten hoe vaak ik deze rit, samen met mijn vriend en ploegmaat Losada, verkend heb. De laatste keer zelfs in krek hetzelfde weer als vandaag. Toen reden we nog lek ook. Omdat we geen tubes bij hadden, heb ik nog mijn vrouw moeten bellen om ons op te pikken.’ Zijn vrouw die hij gisteren prompt bedankte door haar de zegebloemen te geven.’