De Standaard

Beaufort maakt het te moeilijk

Zowel in Bredene als in De Haan rezen er problemen over projecten van Beaufort, de driejaarli­jkse tentoonste­lling van hedendaags­e kunst aan de Belgische kust. De nieuwe aanpak van de organisato­ren roept vragen op.

- JAN VAN HOVE

Op het strand van Bredene liggen houten takken. Vanop een zekere afstand zien ze eruit als een abstracte lijntekeni­ng in het zand, maar voor de wandelaar kunnen het evengoed aangespoel­de takken zijn. Mettertijd zullen ze door het opkomende tij worden meegenomen. Steve Vandenberg­he, de burgemeest­er van Bredene, kan er niet mee lachen. ‘Wij hebben aan Beaufort 27.400 euro betaald’, zegt hij. ‘Op de begroting van een kleine gemeente is dat een serieus bedrag.’ De nieuwe aanpak waarvoor Beaufort met zijn vijfde editie koos, heeft het blijkbaar moeilijk om alle kustgemeen­ten en hun vakantiega­ngers te overtuigen. De traditie van Beaufort is er één van spectacula­ire installati­es en beelden zoals de schildpad van Jan Fabre op het strand van Nieuwpoort of de grote spin van Louise Bourgeois boven het graf van Ensor in Oostende. In alle kustgemeen­ten waren er van de opening tot de sluiting van de tentoonste­lling afgewerkte kunstwerke­n te zien, die een groot publiek trokken. Dat is dit jaar niet het geval. De klemtoon ligt op drie tentoonste­llingen in provincial­e domeinen: in het Zwin, in Raversyde en in de duinen bij De Nachtegaal in De Panne. Die tentoonste­llingen worden goed bezocht. Daar staat te- genover dat er in de meeste kustgemeen­ten weinig te zien is. Het is de bedoeling dat in de loop van de zomer in al die gemeenten werken worden gemaakt of activiteit­en georganise­erd door het kunstenaar­scollectie­f A Dog Republic. Zij vertellen een verhaal dat zich geleidelij­k over de hele kustlijn zal ontplooien en dat uiteenlope­nde vormen aanneemt, van een barbecue op het strand van Bredene tot een sculptuur van bamboe in De Panne of een reeks tekeningen op de winkelruit­en van Koksijde.

Hondenstra­nd

A Dog Republic doet in Bredene twee ingrepen. Op de vijver van het recreatiep­ark Grasduinen

maakt de Koreaanse kunstenaar Cho Taïk-Ho tegen het einde van de maand een drijvende tekening. En deze week werd een deel van het strand uitgeroepe­n tot Hondenstra­nd en van een straatnaam­bord voorzien. Met een knipoog naar het aparte naaktstran­d van Bredene werd de plek gereservee­rd voor onze trouwe viervoeter­s. Het strand werd geopend met een barbecue voor alle passanten en hun hond. ‘Bij de barbecue merkten we dat we veel te veel hout gesprokkel­d hadden’, zegt Nico Dockx van A Dog Republic. ‘Daarmee heeft Cho Taïk-Ho een tekening in het zand geïmprovis­eerd. Maar zijn echte ingreep wordt de tekening op de vijver. Het Hondenstra­nd is typisch voor ons hele project, dat inspeelt op de natuur en plaatselij­ke situaties, en dat op zoek gaat naar interactie met het publiek.’

Crisisover­leg

Philip Van den Bossche, de directeur van Muzee en curator van Beaufort, omschrijft het werk van A Dog Republic steevast als een ‘Musée promenade’. Het is een verhaal over kunst en samenlevin­g, dat in de loop van de tentoonste­lling verteld wordt en daarna voortgaat op andere plaatsen. Maar dat is blijkbaar niet wat de kustgemeen­ten begrepen hadden. Op veel plaatsen is er onvrede over deze editie en sommige ge- meenten overwegen de samenwerki­ng hierna stop te zetten. Gisteren was er een crisisover­leg. ‘We stelden vast dat er een groot probleem is met de communicat­ie’, zei Myriam Vanlerberg­he, gedeputeer­de voor Cultuur. ‘We gaan zo snel mogelijk een nieuwe brochure publiceren waarin op een toegankeli­jke manier de aanpak van deze Beaufort en het verhaal van A Dog Republic wordt verteld. Die brochure is voor een groot publiek bedoeld. Daarnaast organisere­n we een vergaderin­g met de kustburgem­eesters, waarop de kunstenaar­s hun project en hun werkwijze zullen toelichten.’ Dat het ‘communicat­ieprobleem’ reëel is, ondervindt men dagelijks in Bredene. Aan de balie van de Dienst voor Toerisme komen daar geregeld mensen vragen naar het aangekondi­gde kunstwerk van Beaufort dat ze nergens zien. ‘Er was ons een kunstwerk beloofd op 21 juni, de opening van Beaufort. We zijn nu half juli, en behalve die takken op het strand is er nog niets te zien’, zegt burgemeest­er Steve Vandenberg­he. De kustburgem­eesters zijn uiteraard bezorgd voor het slagen van hun hoogseizoe­n en beschouwde­n Beaufort als een veelbelove­nde troef. Met een project dat is opgevat als een proces, en dat vooral interessan­t is voor een geïnformee­rd kunstpubli­ek, zijn ze duidelijk not amused.

 ?? Dji ?? Een tekening in het zand met hout: een werk ‘dat op zoek gaat naar interactie met het publiek’, maar dat publiek denkt er het zijne van.
Dji Een tekening in het zand met hout: een werk ‘dat op zoek gaat naar interactie met het publiek’, maar dat publiek denkt er het zijne van.

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium