Taalgrens verdeelt vissers

Zelfs de vispopulatie en de waterlopen volgen in dit land een communautaire logica, blijkt op de grens tussen Hoegaarden en Sluizen, in Waals-Brabant. Door de twee gemeentes stroomt de Grote Gete. Afhankelijk van waar je als sportvisser je lijn uitgooit, gelden andere regels. Die leiden soms tot grote verwarring, meldt Het Laatste Nieuws. Zo blijken rode maden als aas verboden in Vlaamse wateren, maar niet in Wallonië. In het Vlaamse gedeelte mogen alleen witte exemplaren aan de haak hangen. Ander verschil: in Vlaanderen zetten de visclubs de beekforel uit, de Walen houden het bij de regenboogforel. ‘Europa gebiedt nochtans om één soort te lossen’, zegt Philippe Smets, voorzitter van de Grand Pont Vissers. Ook de data waarop gevangen mag worden, hangen van gewest tot gewest af. Het – Vlaamse – Agentschap voor Natuur en Bos controleert geregeld de omgeving en de oevers. ‘Wie de regels niet volgt, krijgt de eerste keer een waarschuwing, daarna een boete’, weet Smets. ‘Het makkelijkst is om twee visvergunningen te kopen, één van Vlaanderen, één van Wallonië.’