Opnieuw griezelen geblazen op filmfestival
festival. Zo hebben sommige gasten die de organisatie had geboekt noodgedwongen moeten annuleren. ‘Dat had vooral te maken met praktische problemen met vluchten die te laat zouden toekomen in ons land. Maar we hebben alternatieve gasten uitgenodigd. De opkomst lijdt er alleszins niet onder. We hebben een heel trouw publiek wat abonnementen betreft. Er zijn zo’n honderdvijftig mensen die werkelijk alle films volgen op het festival.’
Artistiek sfeertje
Eén van die trouwe gasten is Stéphane. Hij tekent al sinds de jaren negentig present. ‘Omdat ik enorm veel van films hou’, zegt hij. ‘Voor de hele sfeer er- Op het festival kom je de gekste figuren tegen. rond doe ik het niet noodzakelijk.’ Dat in tegenstelling tot zijn vriend Alain Cicero, die hij voor het eerst wist te overtuigen om naar het festival te komen. ‘Ik wilde hier al lang eens een film meepikken’, zegt Alain. ‘ Als het meevalt, zien ze me hier zeker nog terug. Ik hou ook van het hele concept en het artistieke sfeertje dat rond het festival hangt.’ ‘Ik ben opgelucht dat het festival wel doorgaat, ondanks de aanslagen’, besluit Alain. ‘ We mogen zeker niet in een donker hoekje blijven zitten. Het is zoals een valpartij tijdens het leren fietsen. Hoe sneller je opnieuw de fiets op kruipt en doorzet, hoe beter.’