BOKSEN MET EEN HAND OP DE RUG

Niet langer dan een week geleden stelde minister van Economie Kris Peeters de vraag waarom de inflatie in ons land zoveel hoger ligt dan elders in Europa. Terwijl in onze buurlanden de inflatie omzeggens nul is, bedroeg ze bij ons in het tweede kwartaal 1,6 procent. In juli versnelde ze zelfs tot ruim boven 2 procent. Op die manier zal de verbetering van de concurrentiekracht van onze bedrijven, aangewakkerd door het recente beleid, snel weer verdwenen zijn. Peeters gaf enkele bevoegde instellingen de opdracht dat uit te zoeken en nog voor het einde van het jaar tekst en uitleg te geven. Op het eerste gezicht vroeg hij naar de bekende weg. De regeringen in ons land zijn immers zelf in belangrijke mate verantwoordelijk voor een aantal prijsstijgingen, bijvoorbeeld die van elektriciteit. Maar dat is niet het hele verhaal. Vooral in de dienstensector gaan de prijzen hardnekkig de hoogte in. Het lijkt erop dat de concurrentie niet voldoende speelt. Wat dat aspect van de zaak betreft, hoeven we alvast niet te wachten tot de herfst. Nu al is duidelijk dat er wat schort aan het toezicht op de mededinging. De Mededingingsautoriteit (BMA), de bevoegde dienst, blijkt immers met een structureel personeelsprobleem te kampen. In plaats van de benodigde 50 onderzoekers heeft de BMA er maar 28 en binnenkort gaan er opnieuw twee weg. Bij gebrek aan een personeelsstatuut kunnen er geen vervangers worden aangetrokken. De ervaren onderzoekers blijven verstoken van de promoties die ze verdienen, want ook dat moet in het statuut worden geregeld. Demotivering groeit en goede krachten gaan in op betere aanbiedingen. Het gaat hier niet om een administratieve kwestie die ver van ons bed is. Een van de sectoren waarvan wordt vermoed dat de concurrentie er niet goed werkt, is die van de telecom. De prijzen liggen bij ons opmerkelijk hoger dan in de buurlanden. Twee grote spelers, Telenet en Proximus, nemen er het leeuwendeel van de markt in. Een mededingingswaakhond die niet op halve kracht draait, zou er een flinke kluif aan hebben om uit te zoeken of hier geen ongeoorloofde onderlinge afspraken meespelen. Nu ligt een dergelijk grootschalig onderzoek simpelweg buiten het vermogen van de BMA. Al vier jaar kan er bij de BMA geen ernstig personeelsbeleid worden gevoerd. Dat is gewoon onaanvaardbaar. Iedere dag dat dit probleem voortduurt, worden consumenten bedrogen. Zij worden via de indexkoppeling nog gecompenseerd. Maar de concurrentiekracht lijdt eronder en dus bokst onze economie met één hand op de rug.

Dat waakhond voor mededinging op halve kracht moet werken is onaanvaardbaar