DE SOAP IN DE WATERBAK
ESTAFETTEPLOEG RUZIËND NAAR FINALE
Wat was er juist aan de hand?
Een zwemmer kan zowel individuele nummers zwemmen als deel uitmaken van een aflossing. Zo gebeurt het dat hij verscheidene wedstrijden per dag moet zwemmen. Dat is belastend en daarom worden betere zwemmers soms gespaard en moeten zij geen reeksen zwemmen, maar alleen de finale. Michael Phelps zwemt nooit reeksen. Zo werd bij ons Pieter Timmers meestal gespaard. Tot Louis Croenen ook individueel begon te schitteren en al heel snel liet verstaan dat hij ook geen reeksen wilde zwemmen. En dan zou België forfait moeten geven omdat er maar drie zwemmers meer overbleven in Rio.
Zouden wij dan een medaille weggegooid hebben?
Dat niet. Vannacht zal wel gebleken zijn dat tegen Australië, de VS en Groot-Brittannië niets te beginnen valt. Op het EK eerder dit jaar behaalde België zilver, maar daar ontbraken verscheidene topzwemmers die zich concentreerden op de Spelen. Op het WK vorig jaar werd België zesde. Much ado about nothing dus? Dat is overdreven, een olympische finale halen is echt wel straf.
Is het zo moeilijk om meerdere nummers per dag te zwemmen?
‘Toch wel triestig dat zwemmers op het toppunt van hun kunnen geen twee wedstrijden op een dag kunnen zwemmen’, twitterde Brigitte Becue. En een andere voormalige topzwemmer, Sidney Appelboom, is het daar volledig mee eens. ‘Er ligt negen uur tussen de eerste en de tweede sessie. Fysiek kan dat voor een goed getrainde zwemmer geen enkel probleem zijn. En mentaal kan dat enkel spelen voor jonge, onervaren zwemmers. Neen, hier spelen gewoon heel andere zaken.’
Hoe kan een piepklein land zo goed zijn in estafette?
‘Het is raar omdat we in een veel kleinere vijver vissen. Maar je kan het wel wat stimuleren door oog te hebben voor mensen die goed zijn op hetzelfde nummer’, zegt coach Ronald Gaastra. ‘Die maken mekaar door de concurrentie onvermijdelijk sterker.’
En zijn die estafettezwemmers dan dikke vrienden?
Nee, maar dat is ook niet nodig tijdens een wedstrijd. Het is duidelijk dat Croenen de privileges van Timmers niet pikt en dat hij dat door zijn houding aan de kaak wilde stellen. Timmers vond dat hij verdienste genoeg had voor de Belgische zwemsport om op zijn strepen te staan. Maar ze zullen samen gejuicht hebben wanneer ze vannacht het Belgisch record hebben verbeterd want dat straalt op hen allebei af.
En zijn de coaches van de
zwemmers dikke vrienden?
Dat is allicht de essentie van dit hele verhaal. Er zijn twee grote kampen in de Vlaamse zwemwereld. Ronald Gaastra en Rik Valcke trainen allebei een deel van de zwemmers, werken – zoals dat heet – ‘professioneel’ samen, maar lusten mekaar eigenlijk rauw. Bovendien weet Gaastra al geruime tijd dat hij opzijgeschoven zal worden als (deeltijds) bondscoach ten voordele van Valcke. Daardoor was het probleem samen uitspreken onmogelijk en liet men het escaleren. Het werd: ‘als jij niet toegeeft, geef ik ook niet toe’.
Heeft de buitenwereld een rol gespeeld?
Gaastra heeft niet de reputatie snel onder de indruk te zijn, ook niet van de federatie of het Olympisch Comité. En dat er veel getweet werd en ex-zwemmers het een schandaal vonden, zal hem ook niet beïnvloed hebben. Bondsvoorzitter Michel Louwagie heeft geprobeerd Pieter Timmers te overtuigen om zelf ook de reeksen te zwemmen, maar is op een njet gestoten.
Wat heeft Croenen dan uiteindelijk overtuigd?
‘Ik heb het voor de ploeg gedaan, omdat de andere zwemmers anders de dupe zouden zijn. En eigenlijk ook een beetje voor het land. Ik heb de commentaren op de sociale media gelezen en dat kwam toch wel aan. Ik kon het niet aan dat er een lege baan in het zwembad zou zijn’, zei Croenen, die door de onrust en een dopingcontrole nog minder geslapen had dan zijn collega’s. De waarheid of speelde Croenen, samen met Valcke, al die tijd een spelletje om Gaastra te jennen?
Wat denken de drie andere zwemmers van dit circus?
‘Toen ik het vanmorgen hoorde, dacht ik dat ze met onze voeten aan het spelen waren’, zei Dieter Dekoninck. Maar vooral Glenn Surgeloose, die gisteren zijn laatste wedstrijd zwom, was keihard. ‘Tot één uur ‘s nachts zit je te wachten, dan krijg je te horen dat we forfait zullen geven. Ik wilde toen liefst eigenlijk onmiddellijk naar huis. En na een hele korte nacht, waarin wij allemaal zeer slecht hebben geslapen, blijkt dat we vier uur later wel gaan zwemmen. Ik ben hier echt gedegouteerd door. Ze zullen me een tijdje niet zien in het zwemmen. Wat als Dieter, die eigenlijk niet meer moest zwemmen, vannacht gaan feesten was met Dirk Van Tichelt?’
Conclusie
Er is een onverkwikkelijk spelletje gespeeld waarbij zwemmers de speelbal waren van allerlei belangen en waarbij de federatie zich bijzonder amateuristisch heeft opgesteld. Dit probleem is niet op deze Spelen plots opgedoken, het was al langer aan het escaleren en er had eerder moeten worden ingegrepen en scenario’s uitgewerkt.