Vrouwen en kinderen op grote schaal misbruikt in asielcentrum Nauru
‘Ik wil dood, ik heb de dood nodig.’ Het is een schrijnende getuigenis van een kind in het Australische asielcentrum op het eiland Naura. Duizenden gelekte interne rapporten tonen hoe seksueel misbruik, aanrandingen en zelfverminkingen er schering en insl
BRUSSEL | Een getraumatiseerd meisje, minder dan 10 jaar oud, nodigt volwassenen uit om haar seksueel te misbruiken. Een ander meisje naait haar lippen dicht. En nog anderen worden bij de keel gegrepen, geslagen of wordt de toegang tot het toilet ontzegd door bewakers. Het zijn enkele klachten uit de meer dan tweeduizend gelekte rapporten over seksueel geweld, zelfverminking en kindermisbruik in het detentiekamp voor asielzoekers op Nauru. Dat is een van de twee eilanden die door Australië worden betaald om asielzoekers onder te brengen. De Britse krant The Guardian bracht gisteren de gedetailleerde rapporten – meer dan 8.000 pagina’s – over klachten tussen mei 2013 en oktober 2015 naar buiten. De rapporten, die opgesteld werden door bewakers, hulpverleners en leerkrachten van het gesloten asielcentrum, doen de discussie weer oplaaien over de manier waarop Australië asielzoekers behandelt.
Offshore opvang
De Australische regering zorgt er al jaren voor dat asielzoekers geen voet op het vasteland zetten. Boten met vluchtelingen worden onderschept en afgeleid naar de eilanden Nauru en Manus in Papoea-Nieuw-Guinea, waar Australië vluchtelingenkampen heeft. Vluchtelingen wordt daar bij aankomst snel duidelijk gemaakt dat een doortocht naar Australië zelf niet mogelijk is. Volgens laatste cijfers leven er in het kamp op Nauru 442 mensen, onder wie 338 mannen, 55 vrouwen en 49 kinderen. Ze zitten er vast zonder enige vooruitzichten en dat eist zijn tol. De ellendige situatie in de kampen is al langer bekend. Vorig jaar al trok een onderzoekscommissie van de Australische Senaat aan de alarmbel: het kamp op Nauru was ongeschikt en onveilig voor kinderen en gezinnen. De commissie had onrustwekkende verhalen over kindermisbruik en verkrachting vernomen. En ook mensenrechtenorganisaties en media be- richtten over het kamp. De Australische regering beloofde de levenstandaard te verbeteren.
Erger dan gedacht
Maar de gelekte rapporten leggen nu de omvang van de mishandelingen van vooral kinderen en vrouwen pijnlijk bloot. Die zijn nog veel erger dan tot nu toe werd gedacht. Bij meer dan de helft van de tweeduizend gevallen zijn kinderen betrokken, terwijl ze nog geen vijfde uitmaken van het aantal bewoners in het detentiecentrum. Ze zijn slachtoffer van misbruiken door familieleden, andere asielzoekers en door het personeel van het detentiecentrum. Concreet is er sprake van 7 seksuele misbruiken, 59 aanrandingen, 30 zelfverminkingen en 159 dreigingen door kinderen dat ze zichzelf zullen verminken. ‘Ik wil dood, ik heb de dood nodig’, zo wordt een van de kinderen geciteerd. Van een ander kind werden de geslachtsdelen met een zaklamp beschenen door een vrouwelijke bewaker. Behalve kinderen zijn ook vrouwen vaak het slachtoffer van mishandelingen op Nauru. Een van hen kreeg te horen dat ze op een lijst stond van vrouwen waarmee de bewakers seks wilden hebben.
Topje van de ijsberg
De Australische regering zegt in een verklaring dat de rapporten gebaseerd zijn op onbevestigde beschuldigingen. Ze zal extra informatie opvragen bij de dienstverleners. De VN reageren verontrust en willen dat de asielzoekers op Nauru worden overgeplaatst naar een ander kamp met ‘humane omstandigheden’. In mei waren VN-medewerkers er nog getuige van hoe een 23-jarige Iraniër zichzelf in brand stak uit protest tegen de situatie in het kamp. Critici zeggen dat de rapporten slechts het ‘topje van de ijsberg’ blootleggen. Ze beschuldigen de Australische regering van een doofpotoperatie en eisen een onderzoek via een royal commission. (ha)
Vorig jaar al trok een onderzoekscommissie van de Senaat aan de alarmbel: het kamp op Nauru was ongeschikt en onveilig voor kinderen en gezinnen In mei waren VNmedewerkers er nog getuige van hoe een 23-jarige Iraniër zichzelf in brand stak uit protest tegen de situatie in het kamp