Een laatste kunstje dat
CANCELLARA SLUIT FENOMENALE CARRIÈRE AF MET ZEGE IN OLYMPISCHE TIJDRIT Drie keer winnaar van de Ronde van Vlaanderen, drie kasseien van ParijsRoubaix op de schoorsteenmantel en nu ook twee gouden olympische medailles in de kast. Fabian Cancellara heeft in
BRUSSEL | Veertien jaar geleden boekte Fabian Cancellara zijn eerste profzege op het Griekse eiland Rhodos. Het was de proloog van de lokale ronde, voor ene Bradley Wiggins. Gisteren won de Zwitser zijn allicht laatste profkoers met inzet: de olympische tijdrit in Rio, voor Tom Dumoulin en Chris Froome. Bradley Wiggins, in Londen goed voor goud, heeft meteen een meer dan waardige opvolger. Tussen Rhodos en Rio heeft de krachtpatser uit Bern een carrière uitgebouwd om u tegen te zeggen. Hij begon als tijdrijder en is ook zo geëindigd, maar tussenin ontpopte hij zich tot een alleseter die opschrokte wat op zijn bord lag. En dat was veel, zeer veel. Zeven keer won hij een zogeheten monument, 29 dagen droeg hij de gele trui in de Ronde van Frankrijk, zeven keer won hij een Touretappe. Niemand was vaker wereldkampioen tijdrijden dan hij, niemand verzamelde meer olympische fietsmedailles, piste niet inbegrepen. Cancellara is met drie zeges ook een van de zes recordhouders in de Ronde Van Vlaanderen, kortom: hij is een man van records, een fenomeen.
Twijfel
Haast niemand achtte hem nog in staat een tweede keer olympisch goud te behalen. Zelfs de Zwitser twijfelde. Pas eind juni besloot hij om naar Rio af te reizen. Niet als toerist, wel als potentiële medaillekandidaat – al besefte hij dat het lastige parcours van de tijdrit niet in zijn voordeel sprak. Twee korte, steile hellingen leken vooral de klimmers in de kaart te zullen spelen. Kon hij überhaupt nog wel winnen? Een anonieme Tour leek op het tegendeel te wijzen, Cancellara wist beter. In een laatste seizoen dat net niet had gegeven wat hij ervan verwachtte – dom gereden in de Ronde, dom gevallen in Roubaix – wilde hij nog één keer de puntjes op de i zetten. Dat is gelukt, en hoe. Bij het eerste tussenpunt zette de Zwitser meteen de snelste tijd neer. Bij tussenpunt twee was de Australiër Rohan Dennis nog sneller, maar uiteindelijk stoomde Cancellara naar ruime winst. Tom Dumoulin, ondanks de blessure aan zijn pols weer goed voor een Nederlandse wielermedaille, finishte als tweede op 47 seconden. Chris Froome, in de Tour nog oppermachtig op zowat elk terrein, moest na 54 kilometer ruim een minuut toestaan. Gepatenteerde hardrijders als Tony Martin of wereldkampioen tijdrijden Vasil Kiryenka vormden nooit een bedreiging. Het siert de sportman in Cancellara dat hij tot op de laatste dag geen vrede wilde nemen met een ereplaats. Zwitserse ernst, Italiaanse flair en de koppigheid van een Flandrien: Spartacus verzamelde alles in zich wat een getalenteerd atleet nodig heeft om