Nooit smaakte chloor zo bitter
De zwemresultaten in Rio zijn goed tot zeer goed, maar de vaudeville rond de estafetteploeg overschaduwt alles.
| In 2004 in Athene had België geen enkele zwemmer op de Spelen. Zestien jaar later haalt ons land vier olympische finales. Jammer genoeg zal vooral het onderlinge geruzie blijven hangen. Alleen een medaille voor Pieter Timmers op de 100 meter vrije slag de voorbije nacht kon het negatieve tij mogelijk nog keren.
Pieter Timmers zwom in de halve finales van de 100 meter vrije slag de zesde tijd en verbeterde zijn Belgisch record tot 48.14. Louis Croenen, amper 22, toonde zich een wissel op de toekomst. En een klein landje als België zwom twee estafettefinales tussen landen als de VS, Australië, Frankrijk, Japan en Groot-Brittannië, die sowieso een veel grotere talentenvijver hebben.
Wat een zootje ongeregeld is die Belgische zwemwereld, en wat een stelletje ruziemakers zijn die zwemmers. Iets wat bevestigd werd door de laatste plaats in de 4x200 meter, een nummer waarvan zoveel werd verwacht. Niemand onthoudt dat er tien keer gezegd is ‘het was een goeie race’, maar wel de woorden van Glenn Surgeloose. ‘ Ik ben gedegouteerd door dit spektakel. Ik heb het gevoel dat ik vier jaar van mijn leven heb verspild omdat ik mezelf en mijn familie heb opzijgezet voor dit resultaat.’ ‘We houden hier allemaal een dubbel gevoel aan over’, bevestigde Dieter Dekoninck. ‘We zijn van de twaalfde plaats in Londen opgeschoven naar de achtste hier, maar als we onze beste tijden evenaren, dan kloppen we de Nederlanders en de Duitsers en zijn we vijfde of vierde. Dat knaagt.’ Een verrassing was het natuurlijk niet. ‘We hadden niet optimaal geslapen en gerust. Dat kon ook moeilijk anders’, zei Louis Croenen. ‘Heel spijtig allemaal, omdat we weten dat we meer waard zijn dan die achtste plaats’, zei Surgeloose. ‘Kijk hoe dicht we bij ons Belgisch record (7.08.28) zaten in de reeksen. Met Pieter erbij gaan we normaal nog wat sneller. Maar het is allemaal een beetje te bewogen geweest. Dat vreet energie. En dan is iedereen een beetje trager en strand je in de finale op een ontgoochelende 7.11.’ Afscheidnemend coach Ronald Gaastra benadrukte dat hij het probleem al lang had aangekaart bij de bond en het Olympisch Comité, maar dat die ‘ de hete aardappel doorschoven’. ‘En daar is dit resultaat het gevolg van.’ Emmanuel Vanluchene (23ste op de 200m wisselslag) en Fanny Lecluyse (17de op de 200m schoolslag) konden zich gisteren niet plaatsen voor de halve finales.
Meeste finales sinds Moskou 1980
Montreal 1976: 0 Moskou 1980: 4 (Pascale Verbauwen, 2x Carine Verbauwen, Yolande Vanderstraeten)
Los Angeles 1984: 1 (Ingrid Lempereur)
Seoel 1988: 3 (Ingrid Lempereur, 2x Isabelle Arnould)
Barcelona 1992: 3 (Stefaan Maene, 2x Isabelle Arnould)
Atlanta 1996: 3 (Fred Deburghgraeve, 2x Brigitte Becue) Sydney 2000: 0 Athene 2004: 0 Peking 2008: 0 Londen 2012: 0 Rio 2016: 4 (Louis Croenen, Pieter Timmers, 2x estafette)