Laurent Depoitre vloog gisterochtend voor de tweede keer in iets meer dan 48 uur naar Porto. Deze keer niet met een privéjet, maar wel definitief. ‘Bij elke stap twijfelde men of ik het zou aankunnen, maar telkens is het gelukt’, zegt de 27-jarige ex-spit

BRUSSEL | Zes jaar geleden zagen wij de 21-jarige Laurent Depoitre met Eendracht Aalst strijden voor de titel in derde klasse. Gisterochtend arriveerde diezelfde Depoitre met zijn vriendin in de vertrekhal van Zaventem voor de vlucht van zijn leven: een enkele reis naar Porto. ‘Ik was gelukkig bij Gent, maar ik wou mijn contract niet verlengen in de hoop een mooie transfer te versieren’, klonk het. ‘Naarmate de tijd verstreek, werd ik wat ongeduldig. Maar ik ben blij dat het gelukt is en iedereen er beter is van geworden.’

Iedereen dacht dat je naar Engeland zou trekken.

‘Tot een week geleden ging ik er ook van uit dat ik in Engeland zou belanden. Pas eind vorige week hoorde ik voor het eerst dat FC Porto geïnteresseerd was.’

Een concreet bod volgde zondag al.

‘Een uur voor ik zou vertrekken voor de competitiematch tegen Racing Genk liet mijn manager me weten dat Gent een akkoord had met Porto, en dat het weleens snel zou kunnen gaan. Een halfuur later belde hij opnieuw: dat er meteen na de match al een privéjet zou klaarstaan. Ik heb opgehangen en het meteen tegen Shana (zijn vriendin, red.) gezegd. We konden amper geloven dat ik diezelfde avond nog zou vertrekken.’ ( lacht)

Waarom stemde je in met Porto?

‘Het is een grote, mythische club waar je geen nee tegen kunt zeggen. Ze stuurden een privéjet voor de afhandeling van het contract en mijn medische tests. Kijk, nu heb ik ook tickets voor de fast lane. Ze hebben alles geboekt en geregeld. Maandagochtend werd ik stipt om 9 uur in het hotel opge- haald. De medische tests vonden plaats in een kliniek in het stadion. Het stadion van Gent is mooi, maar je kunt het niet vergelijken met dat van Porto. Ik denk vaak aan het parcours dat ik heb afgelegd. Bij elke stap twijfelde men of ik het zou aankunnen, maar telkens is het gelukt.’ ‘Er zijn veel kleine zaken die hebben bijgedragen tot mijn beslissing. Het feit dat de coach van Porto me absoluut wilde, bijvoorbeeld. Ik denk ook dat de bondscoach mijn prestaties hier sneller naar waarde zal schatten dan in de Championship. Porto is een club die ieder jaar voor de top drie speelt en Europees actief is. En het klimaat en de stad zijn geweldig. Het strand is vlakbij.’

Porto betaalde 6 miljoen euro voor jou en in je contract is een vertrekclausule van 40 miljoen opgenomen. Hoe voelt dat?

‘Ze nemen daar wel vaker zulke gigantische clausules in hun spelerscontracten op. Maar het is compleet gek als je bedenkt dat zes jaar geleden 100.000 euro al had volstaan. ( lacht) Dat had ik ook al veel geld gevonden voor mij.’

Het is bijzonder jammer dat je volgende week niet speelgerechtigd bent voor de Champions League-voorrondematch tegen AS Roma.

‘Ik had het nochtans nagevraagd bij AA Gent of het consequenties kon hebben voor voorrondematchen bij andere clubs als ik tegen Viitorul Constanta in actie kwam. De coach zei van niet, maar kijk: nu kreeg ik het bericht dat ik niet mag spelen tegen AS Roma. Jammer, want ik had misschien al mijn kans gekregen.’

Hoe was het zondag om te beseffen: dit wordt allicht mijn laatste match voor AA Gent?

‘De opwarming was speciaal. Ik keek rond in het stadion en voelde de emoties. Na de match vertelde de coach aan de ploegmaats dat ik zou weggaan. De supporters hebben mijn naam gescandeerd, het was uiteindelijk een heel mooi afscheid. Ik keer zeker nog eens terug. Ik heb veel te danken aan AA Gent en de ploegmaats. Toen de coach over mijn vertrek vertelde, zag je dat ook: ze vonden het jammer, maar gunden het me.’

‘Ik denk dat de bondscoach mijn prestaties bij Porto sneller naar waarde zal schatten dan in de Engelse tweede klasse’