Is er dan iets belangrijker dan onze planeet?
Zowel wereldwijd als lokaal luiden wetenschappers en milieuorganisaties de alarmbel in de vorm van rapporten over klimaatopwarming, verdwijnende biotopen, milieuvervuiling en uitstervende planten en dieren. Toch stellen we ook in Vlaanderen vast dat wanneer maatregelen en middelen voor natuur worden afgewogen tegenover economie of andere beleidsdomeinen, die natuur steevast het onderspit delft. Europees beschermde natuur wordt voor de uitbreiding van bedrijven opgeofferd, geplande betonstops in een reeds erg gebetonneerde regio gaan pas in over 34 jaar, vervuilingsnormen worden afgezwakt in het voordeel van vervuilende landbouw... De waarde van zaken en kwesties is voor iedereen verschillend. De filosofie buigt zich al vele eeuwen – redelijk vruchteloos – over de waardebepaling. Op zich heeft het dus weinig zin om te discussiëren over het ‘objectieve’ belang dat deze of gene kwestie heeft. Nochtans is er één zaak die onomstotelijk dé centrale functie vervult voor het leven op aarde en dus belangrijker is dan alle andere belangrijke dingen, namelijk de aarde zelf. Een verschrikkelijk misverstand dat bestaat in de geesten van erg veel mensen is dan ook dat er belangrijker zaken zouden bestaan dan de zorg voor onze planeet. Dat stellen we vast als we de dagelijkse mensenmaatschappij gadeslaan: zaken als economie, recreatie, veiligheid enzovoort genieten oneindig veel meer aandacht dan milieukwesties.
De prioriteiten zitten niet juist
Jan Modaal is niet constant met milieu- problematiek bezig en dat is vanuit persoonlijke kwaliteitsoverwegingen te begrijpen. Maar dat ons beleid voorrang geeft aan duizend-en-een andere zaken is een dramatische vergissing. We zien het keer op keer gebeuren: als afwegingen dienen gemaakt te worden tussen ruimtelijke ordening in functie van economische of zelfs recreatieve infrastructuur versus ecologische ruimte, dan verliest deze laatste zo goed als steevast het pleit. Moeten er middelen vrijgemaakt worden? Zelfde verhaal. Dat is onbegrijpelijk vanuit de naakte vaststelling dat het globale ecosysteem ons in leven houdt en zwaar onder druk staat. Natuurlijk zijn er veel verklarende en verzachtende omstandigheden in te roepen. Natuurlijk klopt het dat het milieubewustzijn de voorbije decennia al sterk gegroeid is, maar het feit blijft dat de prioriteiten