De Standaard

‘Een compromis in topsport werkt niet. Bewijs ik dat niet?’

‘Dit waren mijn laatste Spelen, ik heb er genoeg van.’ Aldus Ronald Gaastra gisteren. Het olympische afscheidsg­esprek van op de golfbaan.

- HANS JACOBS RIO DE JANEIRO

| Zeven uur ’s ochtends, nauwelijks enkele uren na wat dé stunt van Team Belgium is, en Ronald Gaastra oogt al fris en monter. De Nederlands­e coach is zot van golf, wat graag schreeuwt hij Thomas Pieters vooruit op de golfbaan. Gaastra had een meer dan voltijdse kluif aan de rush richting zilver: behalve Timmers’ coach was hij ook meester-afblokkerv­an-negatieve-berichten, toen zijn poulain de toorn over zich kreeg door zich aan zijn plan te houden om de reeksen van de 4x200m niet te zwemmen. ‘Ik had geen keuze, in juni heb ik dat dilemma al voorgelegd aan het BOIC en de zwemfedera­tie’, zegt Gaastra. ‘Nooit heb ik een reactie ontvangen. En nu kreeg Pieter alles over zich heen. Elle (zijn vriendin, red.) en ik hebben hem van die heisa kunnen weghouden.’ ‘De reacties waren niet normaal. We hadden afgesproke­n: je leest tijdens de Spelen geen Facebook of Twitter. Hij mocht alleen één keer alle berichten deleten. En wat las hij in een kop: “Egoïst.” Nou? Hij heeft het niet geopend. Pieter is zo onder vuur genomen, terwijl hij godverdikk­e de enige Belgische zwemmer is die zo gepresteer­d heeft. Ik schep er geen genoegen in, hoor, dat we gelijk gekregen hebben.’ De heisa zit hem wel tot hier. ‘De zwemwereld is nog niet van mij af, maar dit waren wel mijn laatste Spelen, ik heb er genoeg van.’ Of toch voor België, want lonkt geen aanbod van Nederland als hoofdcoach zwemmen? Gaastra: ‘Ik heb twee keer gesproken, maar ik zie het niet zitten om te verhuizen met mijn gezin.’

Antwerpse liefde

‘Goud en zilver op de Spelen, wie kan dat, behalve Jean-Marie Dedecker, zeggen?’

Bij de Vlaamse zwemfedera­tie is hij niet meer gewenst als hoofdcoach/estafettec­oach, hij kan bij wel bij de Antwerpse club Brabo voltijds aan de slag. ‘De stad Antwerpen vindt Ronald Gaastra wel geweldig. Vannacht kreeg ik een sms’je van Ludo Van Campenhout, onze schepen van Sport. Ik heb de reputatie een probleemzo­eker te zijn, maar ik ben geen probleemzo­eker. Hoe krijg je in België dingen opgelost? Door problemen te zoeken of een compromis. En een compromis in topsport werkt niet. Bewijs ik dat niet? Goud en zilver op de Spelen, wie kan dat, behalve Jean-Marie Dedecker, zeggen?’ Van gouden Fred Deburghgra­eve naar zilveren Timmers in twintig jaar, twee medailles, maar een wereld van verschil. ‘Fred stak er echt boven uit, Timmers moest een superrace zwemmen. Maar wat heb je aan terugkijke­n? Niets. Ik kijk vooruit, en dan zal het misschien nog twintig jaar duren voor we weer een olympische zwemmedail­le hebben.’

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium