WAT DEMIR TE DOEN STAAT
kan de rest van de regering rustig dekking zoeken in de kantine van het parlement.
Ga het dan maar eens uitleggen. Je hebt nauwelijks bevoegdheden of geld. Toch niet in verhouding tot het probleem. Not anywhere near.
Wat kan zo’n staatssecretaris dan wel doen? Om te beginnen iedereen mee in bad trekken. Collega’s mobiliseren, desnoods door op tafel te slaan. ‘Jongens, we hebben hier dus wel een regeerakkoord waarin staat dat we iets tegen de armoede gaan doen!’
Het was Elke Sleurs (N-VA) niet gegeven. De nieuwe staatssecretaris misschien wel. Wil ze slagen, dan moet Zuhal Demir van armoede een regeringsproject maken. Sleurs slaagde daar niet in en ook Willy Borsus, de MR-minister bevoegd voor maatschappelijke integratie, doet niet heel veel meer dan af en toe de OCMW’s wat extra geld toestoppen.
Wat zou dat project dan wel moeten inhouden? Demir wil inzetten op werk. Ze heeft gelijk. De arbeidsmarkt moet verder hervormd en niet een beetje. Een charmeoffensief bij haar collega Kris Peeters (CD&V) zal wel lukken. Maar de sociale partners en vooral de vakbonden meekrijgen zal meer Limburgse vlaai vergen. Er zijn daar brokken te lijmen.
Demir heeft eens gezegd dat mensen wel harder naar werk zullen zoeken als ze hun rekeningen niet meer kunnen betalen. Wel, veel mensen kunnen hun rekeningen allang niet meer betalen. De armoedecijfers voor mensen die van een uitkering moeten rondkomen, zijn schabouwelijk.
Uitkeringen in België zijn allesbehalve van het hangmattype. Zeker niet na de hervormingen van de vorige regering. Het was uitgerekend een regering onder leiding van een PS-krokodil (Elio Di Rupo) waarin een SP.A-krokodil (Monica De Coninck) het mes zette in de werkloosheidsuitkeringen en de inschakelingsuitkeringen voor jongeren.
We weten ook ondertussen dat eenvoudigweg uitkeringen beperken in de tijd mensen niet sneller aan het werk helpt. Zo simpel is het niet, al is het maar omdat werk zoeken ook geld kost. Trouwens, staat er nu niet in het regeerakkoord dat de uitkeringen naar het niveau van de armoededrempel moeten evolueren?
Maar dat wil niet zeggen dat er niet op een slimmere en actievere manier kan worden omgegaan met mensen die van een uitkering leven. Mensen reageren wel degelijk op prikkels en aanmoedigingen. Maar ze moeten om te beginnen weten dat die er zijn.