‘Wielrennen is blijkbaar alleen maar klimmen geworden’
pe is als vijfde een uitzondering. De organisatoren blijven vergeten dat de renners de koers maken en niet omgekeerd. De eerste dag lag het toch ook allemaal uiteen in een op papier niet zo lastige rit.’
Arnaud Démare, zondag de eerste leider, gaf er zaterdag de brui aan. Alexander Kristoff liet gisteren de beker aan zich voorbijgaan. De twee ex-Primaverawinnaars vonden dat het genoeg was geweest. Degenkolb startte ‘als training’ alsnog de laatste rit.
Het heeft misschien iets heroisch, maar begin maart in TirrenoAdriatico eindigen op de Monte Terminillo (1.675 meter hoog) en in Parijs-Nice nog drie meter hoger op de Couillole (1.678 meter) is er ver over.
Al maanden pronkt ASO ermee dat ze nooit eerder in de voorbije 74 edities zo hoog eindigde in de Koers naar de Zon. De renners finishten zaterdag in het hoge achterland van Nice pas om half zes en bereikten pas om acht uur het hotel in Sophia Antipolis. De ploegbussen moesten zelfs een omweg maken en door negen onmogelijke tunnels rijden om pas tegen 22 uur binnen te lopen. Dat was het uur waarop Alberto Contador, net gemasseerd, naar het avondeten trok. Trop is te veel. Dat vond ook ploegleider Alain Gallopin, werkzaam bij Trek-Segafredo. ‘Wat is de bedoeling van koersen als Parijs-Nice? Ik denk dat de organisator zich van rittenkoers vergiste. Dit was een etappe van de Dauphiné, in volle voorbereiding op de Tour, en geen rit van Parijs-Nice. Het is net alsof overal Quintana, Contador of Froome moet winnen. Wie geen topklimmer is, heeft nog weinig te zoeken in de Worldtourronden van de voorbije week. Ze willen een clean wielrennen, maar anderzijds wordt – op de Amstel Gold Race, die de Cauberg wegnam als eindklim, na – elke koers ieder jaar zwaarder.’
Philippe Gilbert wond er geen doekjes om. ‘Was zo’n finish als zaterdag wel nodig? Ze hadden geluk dat het niet sneeuwde. Ik begrijp het niet meer. Ik weet dat de organisator wil concurreren met Tirreno-Adriatico, maar waar gaat dat eindigen? Moeten de renners binnen tien jaar klimmen tot op drieduizend meter? Achter sneeuwruimers? De vrijdagrit naar Fayence was toch de mooiste? Zo hoog was het niet en het peloton explodeerde helemaal.’
Zelfs Alberto Contador, klimmer en meespelend voor de eindwinst, gaf toe dat hij nooit een zwaardere Parijs-Nice reed. ‘Ik verloor de eerste twee dagen in de waaiers deze koers, maar anderzijds moest je heel goed de balans zoeken tussen de energie die je dan verspeelde in functie van de zware slotdriedaagse.’
Jim Ochowicz, ploegmanager van zaterdagwinnaar Porte, vroeg zich hardop af waarom deze koers niet zoals in het verleden eindigde met een slottijdrit op de Col d’Eze. ‘Dan kan iedereen zelf beslissen of hij voluit gaat of niet.’