Zijn Gentse woning is door Roma gekraakt. Maar weigert zich voor de kar te laten spannen van populisten die daar garen bij hopen te spinnen.
soensnormen overschreden. Facebook en consorten staan voor een normvervaging die een redelijke omgang tussen mensen in de weg staat. De uitlatingen zijn dermate ongeremd en wild, dat het onmogelijk geworden is om ze te beantwoorden, bij te sturen, te nuanceren, of wat dan ook.
De kern van het kraakprobleem betreft het woonrecht, waar alle mensen die zich op ons grondgebied bevinden recht op hebben. Kraken is geen strafrechtelijke inbreuk. Krakers kunnen zich beroepen op de zogeheten onschendbaarheid van woningen, zonder dat zij inbreuk plegen op het eigendomsrecht. Dat is een ingewikkelde formulering die er in de praktijk op neerkomt dat krakers het woonrecht kunnen opeisen door het van anderen af te pakken. In principe, en dat is belangrijk, kunnen krakers om het even welk huis kraken. Als u naar de bakker gaat, kan u bij thuiskomst vaststellen dat uw huis gekraakt is en voortaan elders zal moeten ontbijten en slapen. Daarom is het vreemd dat krakers zich tot nog toe beperken tot huizen die enige tijd leeg staan. Het is vreemd dat zij niet onmiddellijk binnenstappen in goed uitgeruste huizen, waar hen een warm bed, een volle koelkast en een goede fles wijn wachten.
Het is volstrekt onbegrijpelijk dat de politici dit euvel in de wetgeving niet al lang weggewerkt hebben. Men zal natuurlijk zeggen dat het allemaal veel ingewikkelder is. Niettemin, dergelijke praktijken – en de slijk-reacties op Facebook bewijzen dat — zijn olie op het vuur van het extreem-rechtse populisme. ‘Er kan iets aan worden gedaan, maar om duistere redenen gebeurt dat niet. Blijkbaar beseffen de verantwoordelijke politici niet wat de schade is die met dit soort voorvallen opgelopen wordt. Het lijkt onontkoombaar: Es muss sein!’
Er bestaat nachtopvang voor daklozen die beheerd wordt door het Rode Kruis. Die is niet toereikend voor de meer dan 5.000 Roma die in Gent verblijven. En dus maken Roma-gezinnen gebruik van kraakpanden of barakken, vaak in de slechtste omstandigheden. In die schrijnende toestanden moeten ook hun kinderen groot worden. Het gaat erom dat elementaire en humane opvang geweigerd wordt om geen ‘aanzuigeffect’ te genereren: men vreest dat nog veel meer Roma zullen overkomen als het hier zo goed leven is. Het is maar de vraag of dat aanzuigeffect niet per definitie bestaat, gezien de nog veel schrijnender levensomstandigheden van de Roma in Slovakije, Roemenië en elders.
Waarom slagen wij er niet in om hoe dan ook voorzieningen te scheppen voor alle vluchtelingen? Waarom willen wij die solidariteit niet naar rata van ieders vermogen op een voortreffelijke wijze opbrengen? Laten wij de discussie aangaan met eenieder die zich daartegen verzet.