PLUSSEN EN MINNEN VAN VERGRIJZING

De vuistregel dat hoe ouder een er flater wordt, hoe groter de er fenis is die zi jn erfgenamen tegemoet mogen zien, is aan ver fijning toe. Dat sug gereren tenminste de eerste gege vens over successierechten van de V laamse belastingdienst. Sinds 20 15 is Vlaanderen bevoegd voor he t innen van dat soor t belastingen. Vanaf de leef tijd van 80 jaar bli jkt de gemiddelde omvang van de er fenis onverwacht af te nemen.

Het kan zijn dat hoogbejaarden vak er in he t reine zijn met het onafwendbaar naderende einde en hun nageslacht via vermogensplanning voor een hoge belastingfactuur willen behoeden. M aar een andere, plausibele, hypothese is dat mensen vanaf die leeftijd naar rusthuizen verkassen. V aak volstaat het pensioen nie t om de maandeli jkse verblijf en verzorgingskosten te be talen, waardoor het opgebouwde vermogen moet worden aangesproken.

Als dat klopt, dan staan we mogelijk voor een belangrijke maatschappelijke verschuiving, veroorzaakt door de vergri jzing. Ouders die nu nog bereid en in staat zi jn om hun kinderen financieel te ondersteunen, bi jvoorbeeld bij de aanschaf van een woning , staan dan voor een ge wijzigde inschatting. Door de sti jgende levensverwachting moeten ze er rek ening mee houden dat ze nie t alleen later, maar ook minder zullen er ven. De kans dat ze integendeel hun hoogbejaarde ouders nog financieel moeten bijspringen, neemt toe. Z elf moeten ze zich op een mogeli jk dure laatste le vensfase voorbereiden. Die vaststellingen voegen zich bi j de problematiek van de lage rente. N u die al geruime tijd zelfs geen geli jke tred meer houdt me t de inflatie, treedt er een sluipende verarming op. Die is achter de muren van statige huizen nie t altijd te zien. Het appeltje voor de dorst dat he t pensioen comfortabel moet maken, moet dus aanzienlijk groter zijn dan tien of t wintig jaar geleden.

Als die trend doorze t, zullen de ge volgen fundamenteel zijn. Dat geldt nie t alleen voor de ver wachte belastinginkomsten. Als jonge mensen minder dan nu gesteund worden door hun ouders, zal dat op termijn weerspiegeld worden in de vastgoedpri jzen. Dalende prijzen voor woningen zi jn een tweesnijdend zwaard. Het is gunstig voor wie wil k open, maar een tegen valler voor wie moe t verkopen om van de opbrengst daar van te le ven.

Zulke grondige omwentelingen in de ver trouwde opeenvolging van generaties hebben hun in vloed op de hele samenle ving. Het is dus van belang de plussen en minnen voor de ene en voor de andere groep op de voe t te volgen.

Appeltje voor de dorst moet aanzienlijk groter zijn dan vroeger