Deze Marcel Kittel heeft zelfs geen spurttrein nodig
Er staat voorlopig geen maat op Marcel Kittel. De Duitser liet gisteren groenetruidrager Démare en landgenoot Greipel vlotjes achter zich en boekte zijn elfde Tourzege. ‘Momenteel is Marcel de sterkste’, lijkt de concurrentie zich bij het meesterschap neer te leggen.
De manier waarop Marcel Kittel zowel zondag in Luik als gisteren in Troyes de rest inpakte, was zonder meer gracieus. De 29jarige Duitser gaat letterlijk zijn eigen weg. Alsof hij te midden het gewriemel van sprinttreinen een nieuwe manier van spurten heeft ontwikkeld. In Luik zat iedereen op links te sprinten, dicht tegen elkaar aan, maar Kittel – die van ver kwam – vond op rechts een vrije baan naar succes. Gisteren in een tropisch zwoel Troyes demonstreerde Kittel dat Luik absoluut geen toevalstreffer was. Iedereen zat op rechts tegen de nadar aan te sprinten, maar ze vergaten de Duitser – die vanuit achtste positie – links van hen als een Boeing A380 op topsnelheid voorbijvloog.
Op het eerste gezicht zag het er gisteren wat vreemd uit. Leadout Fabio Sabatini scheurde op kop door de laatste bocht, maar Kittel zat niet in zijn wiel. De Duitser hoeft niet per se à la Cipollini met een hele trein afgezet te worden. Hij heeft ook niet de kattensprong in zijn benen waarmee Cavendish vorig jaar de Toursprints naar zijn hand zette. Kittel heeft een eigen strategie ontwikkeld die in deze Tour voorlopig heel goed werkt. ‘Op voorwaarde dat ik me tijdig een weg kan banen.’
Dat lukte niet in de veldslag van Vittel, maar gisteren dan weer wonderwel. ‘Het is simpel: de laatste twintig kilometer schuiven we met de ploeg zachtjesaan in de eerste vijftig van het peloton. Om dan te proberen op vijf kilometer van de streep de controle over de groep over te nemen, maar dat is in de Tour zo goed als onmogelijk. Neem nu vandaag. Het was een technisch moeilijke finish. We hielden er rekening mee dat de trein met Trentin
en Stybar niet tot het eind blessures, red.) MARCEL KITTEL Quick Step Floors (toch nog veel last van ‘Ik meng me voorlopig niet echt in de tussenspurten. Zonder Sagan ziet de strijd om het groen er helemaal anders uit’ station zou rijden. Ik had vanmorgen nog tegen Fabio Sabatini gezegd dat hij hoe dan ook het peloton op één lint moest houden en de snelheid zo hoog mogelijk moest liggen. Zelfs al was hij me kwijtgespeeld. Wat ook effectief gebeurde op 800 meter van de streep. Zelf zocht ik dan het juiste wiel, er goed over wakend dat ik zo veel mogelijk energie spaarde en toch nog een vrije weg vond. Ik heb de Toursprinten van vorig jaar ontleed: ik begon telkens net iets te vroeg en werd dan nog overruled door Cavendish. Sprinten blijft het hoofd en de benen. Op het juiste moment vertrekken, net die fractie van een seconde eerder ageren, voor de rest het in de gaten krijgt.’ Vier zeges
De Kittel van 2017 is zelfs straffer dan de man die drie jaar geleden in het Corsicaanse Bastia de Tour binnenkwam met een sprintzege, geel én groen. Tot twee keer toe pakte hij vier ritzeges, maar in 2015 belandde hij van de hemel in de hel. Iwan Spekenbrink van GiantAlpecin (tegenwoordig Sunweb) vond dat hij zich te veel in de luxe
wentelde en te weinig zichzelf in vraag stelde. Het was Patrick Lefevere die hem vorig jaar opnieuw op de rails zette na dat donkere jaar waarin hij ziek en down zelfs zijn Scheldeprijs in Schoten oversloeg.
De manier waarop Kittel terugkwam en nog beter werd dan in zijn eerste leven, is André Greipel niet ontgaan. ‘Momenteel is Marcel de sterkste. Punt aan de lijn.’
Blijft hij even krachtig sprinten, dan kan Kittel – zonder Sagan en de geblesseerde Cavendish – zijn vierklappers van 2013 en 2014 zelfs verbeteren. Misschien vijf tot zes keer toeslaan en zo de eerste Duitser worden die sinds Zabel het groen wint. ‘Zo ver zijn we nog niet. Ik weiger mezelf druk op te leggen. Ik meng me voorlopig niet echt in de tussenspurten. Aan de finish zijn 50 punten te winnen. In de tussensprint maar 20. Zonder Sagan ziet de strijd om het groen er helemaal anders uit.’
Met elf tourritten kwam Kittel gisteren trouwens op gelijke hoogte van Greipel. Erik Zabel is voorlopig nog Duits recordhouder met twaalf zeges. Eentje van die zeges behaalde hij trouwens in Troyes (2001).