De overname van Radial in de VS door Bpost is de jongste illustratie van ‘overnamedruk’ bij bedrijven. Managers willen onder druk van de markt groei kopen en dat loopt vaak slecht af.

PASCAL DENDOOVEN

Belgische bedrijven zitten opnieuw in een greep van overnameprojecten waarvan straks zal moeten blijken welke écht zinvol waren. Bpost zette de ze week de toon met de overname van het Amerikaanse ecommer cebedrijf Radial voor 700 miljoen euro. Een riskante deal, waarvan het maar de vraag is of Bpost er echt beter van zal worden. Drie weken geleden verraste Kinepolis ook al vriend en vijand door in Ca nada neer te strijken, wel heel ver van de thuisbasis.

‘We zitten opnieuw in een over namegolf die je van tijd tot tijd om allerlei redenen ziet’, zegt een za kenbankier. ‘Heel wat van die deals blijken later te mislukken.’ Het verleden toont voorbeelden genoeg. De onstuimige overna mes van tapijtverdeler Mitiska, de Duitse expansie van Deceuninck, de wilde overnamegolf van Real Software en meer recent van Fa gron. ‘Het is een terugkerend fe nomeen’, zegt een bankier.

De redenen waarom bedrijven opnieuw diep in de beurs tasten, zijn duidelijk: managers hebben nu eenmaal de neiging groei na te jagen. Ze zijn geneigd de cash op hun balans en hun ontleningsca paciteit te gebruiken om via over names groei te kopen. De omge vingsfactoren daartoe zijn gun stig. De economie draait goed, er is optimisme en de rente is laag. Het lijkt wel het beste van alle we relden.

De eerste optie die het manage ment zou moeten evalueren, sa men met de raad van bestuur, is of men het overtollig geld niet beter kan terugstorten aan de aandeel houders. Maar dat doet het mana gement niet graag. Want geld te rugstorten betekent dat ze zelf minder bewegingsruimte over houden voor deals. En dus is het antwoord op de vraag wat het best met het geld gebeurt, terugstoten of overnemen, meestal ‘overne men’.

Een financieel specialist sprak eind de jaren tachtig al van ‘late rale distributie’. In plaats van de overtollige reserves uit te keren aan de eigen aandeelhouders, gaan de middelen naar de aandeelhouders van het overname doelwit. Bij Bpost dus zo’n 700 miljoen euro die naar de aandeel houders van overnamefonds Ster ling gaat.

Dat precies Bpost zich waagt aan een stoutmoedige deal, mag niet verwonderen. Naast alle gun stige factoren (veel cash en veel fi nancieringscapaciteit) staan ook de kernactiviteiten van Bpost, de postbestelling, onder verhevigde druk. Meer dan gelijk welk ander bedrijf is Bpost dus geneigd om groei te kopen. In zo’n situatie is de kans op een dure deal die on voldoende steek houdt, groot. Ceo Koen Van Gerven zelf wou zich niet uitspreken over hoog of laag, maar sprak over een ‘gangbare prijs’. Maar de eerste paar jaar moet de aandeelhouder van Bpost er geen opbrengst van verwach ten, gaf het bedrijf toe.

Volgens Van Gerven verwerft Bpost met de overname ook competenties die het nog niet had en kan het later in Europa de Amerikaanse voorsprong in ecommerce die het koopt, verzilveren. Het riskeert een dure overzeese les te worden. Analisten hadden liever gezien dat Bpost dicht bij huis een pakjesbedrijf kocht dat het makkelijk kan integreren en dat schaalvoordelen oplevert.

Radial biedt niets van dit alles. ING verwacht dat de overname op middellange termijn geen waarde creëert. De strategische en operationele logica overtuigt evenmin, schrijft ING. Radial heeft ook nog eens een klein marktaandeel en opereert in een ‘winnertakesitall’ markt. Voor de Amerikanen zelf is het fijn dat Bpost de overnemer is. Ze kunnen gewoon voort hun zin doen.

Opvallend is dat voogdijminister Alexander De Croo (Open VLD) zich tevreden uitliet over de grote overname. Het laat zich raden dat de overheidsbestuurders bij Bpost ook al niet bijzonder kritisch waren. ‘De toegevoegde waarde bij uitstek die een raad van bestuur moet brengen, is de (overname)plannen van het management kritisch beoordelen’, zegt een zakenbankier.

Kinepolis kocht dan weer Landmark Cinemas in Canada,