HET TERRORISME KOMT WEER AKELIG DICHTBIJ
Met de dood van de 31jarige jonge moeder Ann-Laure Decadt uit Staden komt het moslimterrorisme opeens weer akelig dichtbij. Een religieuze fanaticus maakte op wrede en onbarmhartige wijze een einde aan haar leven, en aan dat van zeven andere slachtoffers. Het leven van de gewonden, onder wie ook verscheidene landgenoten, zal nooit meer hetzelfde zijn.
Ondanks de huiveringwekkende regelmaat van dergelijke aanslagen blijft de schok telkens weer enorm. Hoe is het mogelijk dat iemand dergelijke wandaden koelbloedig plant en uitvoert? Hoe misvormd moet je denkkader zijn om moedwillig onschuldige toeristen van de weg te maaien?
Overal ter wereld worstelen landen nog altijd met het juiste antwoord op het gruwelijke terrorisme. Behalve het bestrijden van radicale broeihaarden in eigen land, maakt het beperken van de immigratie vaak deel uit van de maatregelen die overwogen worden. Ook president Donald Trump trok gisteren die kaart. Hij wil een einde maken aan de Diversity Visa Lottery, een programma dat via lottrekking verblijfsvergunningen ter beschikking stelt aan immigranten met een nationaliteit die ondervertegenwoordigd is in de Verenigde Staten. Zoals gebruikelijk lanceerde hij zijn voorstel niet op een doordachte en constructieve manier, maar koos hij voor polarisatie. De verantwoordelijkheid voor het programma schoof hij in de schoenen van zijn politieke opponenten, de Democraten. Het rook sterk naar politiek opportunisme en getuigde van weinig respect voor de slachtoffers.
De geschokte vrienden, familieleden en dorpsgenoten van de jonge moeder in Staden hebben geen boodschap aan politieke spelletjes in Washington. Ze zijn meer geholpen met een antwoord op de vraag hoe het kan dat de dader radicaliseerde. De moordenaar van AnnLaure Decadt verbleef al zeven jaar in de VS. Waarschijnlijk emigreerde hij niet met het oogmerk aanslagen te plegen, maar is dat idee tijdens zijn verblijf in zijn nieuwe vaderland gerijpt.
Vanuit dat oogpunt is grondige introspectie voor de Amerikanen misschien nuttiger dan de zoveelste ondoordachte antiimmigratiemaatregel. Is een samenleving die getekend wordt door hardnekkig racisme, stuitende ongelijkheid, een ongezonde obsessie met vuurwapens en een ontoereikende welvaartsstaat, wel in staat om radicalisme doeltreffend te bestrijden en te voorkomen?
President Trump koos zoals gebruikelijk voor polarisatie