MARKTFALEN OP MEDISCH GEBIED
Kinderen hebben evenveel recht op kankerbehandeling en genezing als volwassenen. Dat is wat het gezond verstand en het rechtvaardigheidsgevoel zeggen. Als we ons door emotie laten leiden, krijgen kinderen misschien zelfs méér recht op behandeling en genezing. Omdat ze kwetsbaar en onschuldig zijn.
Toch is er een opvallende ongelijkheid. Doordat farmaceutische bedrijven vooral inzetten op veel voorkomende kankers, blijven zeldzame kinderkankers vaker verstoken van medische research. Tegenover de vooruitgang die de oncologie voor volwassenen de laatste jaren heeft doorgemaakt, staat de stagnatie bij de behandeling van kinderkanker.
Normaal worden farmaceutische bedrijven verplicht om te onderzoeken of hun geneesmiddelen geschikt gemaakt kunnen worden voor kinderen. Bij kankermedicijnen is dat niet zo, omdat veel vormen van kanker niet voorkomen bij kinderen, of in een andere vorm. Voor farmaceutische bedrijven is het extra onderzoek om die reden niet lonend. Dit is een typisch geval van marktfalen dat door overheidsingrijpen kan worden opgelost. De vraag is dan of de samenleving de kosten wil opbrengen voor deze extra onderzoeksdaden. Afgaande op het grote aantal goede doelen rond kinderkanker waarvoor tijdens de Warmste Week geld werd ingezameld, lijkt dat inderdaad het geval. Die keuze is voor een deel gestuurd door emoties. Maar ook rationeel valt er veel voor te zeggen. Bij de kille berekening over het rendement van een geïnvesteerde euro, kan je niet heen om het feit dat het genezen van een kind per definitie meer kwaliteitsvolle levensjaren oplevert dan het genezen van een volwassene. Die omstandigheid nemen bedrijven niet mee in hun analyse.
Dat het kan, is bewezen. De Verenigde Staten gaven het voorbeeld. De Race for Children Act, die in augustus werd goedgekeurd, verplicht farmaceutische bedrijven om bij kankeronderzoek na te gaan of de behandeling ook bij kinderen kan werken, zodra daar aanwijzingen voor zijn.
Voor de goedkeuring van de Amerikaanse wet werd acht jaar lang gelobbyd. Een organisatie die werd opgezet door de ouders van een kankerpatientje, drukte de publieke opinie en het parlement al die tijd met de neus op de feiten. Laten we hopen dat het in Europa sneller kan gaan.
In de VS werd acht jaar gelobbyd voor de goedkeuring van de wet