‘Alive’, maar niet echt ‘kicking’
Concert Simple Minds kwam in de AB zijn nieuwe, wat formulaire plaat voorstellen. De oude hits staan daarentegen nog als een huis.
Simple Minds Gezien in de Ancienne Belgique, Brussel, op 18/2.
‘Bedankt voor het luisteren!’, zegt Jim Kerr halverwege, alsof we flink ons huiswerk hadden gemaakt. Zo voelde het ook een beetje. En het was nog wel zo goed begonnen, met de oude hit ‘Love song’, of het lang niet meer gehoorde ‘This earth that you walk upon’ van Sons and fascination / Sister feelings call – de plaat waar mee Simple Minds de toon zetten voor de electrogolf van de jaren tachtig.
Maar dan stapte een journalist het podium op om zanger Jim Kerr en gitarist Charlie Burchill te inter viewen. Dat is geen grap en het is ook geen goed idee. Journalisten horen in de zaal, niet op het podium. Interviews hebben intimiteit nodig zodat je onnozele of lastige vragen kunt stellen. Anders leveren ze holle promopraat op over de nieuwe plaat, Walk between worlds, die daarna volledig werd gespeeld.
Die plaat is niet slecht, maar dat is niet hetzelfde als goed. Het banale ‘Magic’ viel live nog mee dankzij een krokante gitaarlijn van Burchill. ‘Sense of discovery’ ook, tot we beseften dat Simple Minds die song al eens heeft gemaakt, en beter: hij heet ‘Alive and kicking’.
Het beste dat we over de andere songs kunnen vertellen, is dat ze klinken als Simple Minds. Maar bands zijn beter zolang ze hun formule nog niet kennen. Daarna herhalen ze zich maar, zonder de lust for life van bijvoorbeeld ‘New gold dream’, dat weer de triomfantelijke afsluiter was, of ‘Promised you a miracle’, dat ze zondag niet eens speelden.
De opstoot van adrenaline die ‘Waterfront’ na de interviews en de drie kwartier nieuwe plaat veroorzaakte, sprak boekdelen. In de bisrondes zong Kerr ‘Mandela day’ zachtjes en prachtig. Misschien omdat hij niet meer de longcapaciteit van vroeger had, want de galmende soulzangeres kreeg tijdens het optreden een keer te vaak de glansrol naar onze zin.
Herkansing op de Lokerse Feesten? De toeters en bellen hoeven niet, het vuur van vroeger volstaat.