Nog 238 doelpunten te gaan
Voor het eerst sinds het WK in Brazilië, en voor de eerste keer in clubverband, staan Lionel Messi en Eden Hazard tegenover elkaar. Het wordt een prestigeduel waarin de Belg kan bewijzen een waardige opvolger te zijn voor de Argentijn. Maar de cijfers spr
Als u vanavond gaat zitten voor ChelseaBarcelona is de kans groot dat de commentator uitpakt met dit ‘opmerkelijke weetje’: Lionel Messi scoorde in acht wedstrijden nog nooit tegen Chelsea. In de laatste van de reeks, de halve finale van de Champions League 2012, schoot hij een penalty tegen de lat – het kostte Barcelona een plaats in de finale. In de zeven andere wedstrijden, allemaal uit de periode 20062012, kon hij geen enkele keer de Chelseadoelman verslaan. De Londense club staat daarmee ver bovenaan het lijstje vervelendste tegenstanders voor de Vlo. Tegen Arsenal, City en United scoorde hij 17 goals in 16 ontmoetingen.
Engelse en Spaanse voetbalanalisten plooiden zich de voorbije dagen dubbel om met een sluitende verklaring op de proppen te komen. De eenzame waarheid: er valt niets zinnigs over te zeggen. Messi scoorde niet omdat Messi nu eenmaal niet altijd scoort. Overigens is ook Thibaut Courtois al acht wedstrijden ongeslagen tegen Messi. Maar daar werden geen analyses aan gewijd.
Wat de voorbije dagen helemaal geen thema was, was de vraag waarom Eden Hazard nog nooit scoorde tegen een Spaanse ploeg. Net als Messi is Hazard huidig topschutter van zijn club (de eerste met 23, de tweede met 15 goals). Net als Messi is Hazard dit seizoen de meest bepalende speler voor zijn team. En net als Messi werd Hazard meermaals verkozen tot meest waardevolle speler van de competitie. Maar toch vindt niemand het ongewoon dat Hazard na zes pogingen nog nooit raak trof tegen een Spaanse tegenstander. Het heeft te maken met verwachtingen. En precies dat is vandaag het grootste verschil tussen het nummers tien van Barcelona en van Chelsea.
Het kan voor sommige voetbalfans als een schok komen, maar Hazard werd vorige maand 27. Op
zijn 17de liet René Vandereycken hem samen met Jeroen Simaeys en Kilian Overmeire debuteren bij de Rode Duivels. Eddie heeft nog vele mooie jaren te gaan, maar hem een veelbelovende jonge speler noemen, gaat niet meer op.
Wat we nu zien van Hazard is vermoedelijk het beste wat we van hem te zien zullen krijgen. Dat is heel wat, en zowat elk land in de wereld benijdt ons om zo’n heerlijke speler. Hazard beschikt over het zeldzame talent om een gesloten wedstrijd open te breken. Door zijn lage zwaartepunt kan hij bliksemsnel van zijn tegenstander wegdraaien. In duels is hij moeilijk van de bal te zetten. Met bal aan de voet is hij voor elke verdediger een gevaar. Maar de vergelijking met Lionel Messi gaat niet op. In de verste verte niet.
Toen Messi zou oud was als Hazard nu (27 jaar en 44 dagen) had hij minder wedstrijden met inzet gespeeld (518 tegenover 560). Maar hij scoorde liefst 238 doelpunten meer. En hij won ook meer prijzen met zijn club (22 tegenover 6).
Natuurlijk is enige nuance op
De vergelijking met Messi is altijd oneerlijk geweest. Maar Hazard mag wel een beetje meer Dries Mertens worden
zijn plaats. Terwijl Messi mocht debuteren voor een Europese grootmacht, speelde Hazard zijn eerste vijf jaren voor een Franse middenmoter. Een team dat hij dan nog eigenhandig kampioen maakte. Op zich al een prestatie. De Engelse competitie heet bovendien zwaarder te zijn dan de Spaanse. En er wordt sowieso minder gescoord.
Maar als we Messi en Hazard vergelijken op het ‘gelijkwaardige speelveld’ van de Champions League, is het contrast opnieuw duidelijk. Messi scoorde in de belangrijkste Europese beker 97 goals in 121 matchen, Hazard 8 keer in 42 wedstrijden.
Nu hij 27 is moeten we ons de vraag stellen of we de verwachtingen in Hazard moeten temperen. Drie jaar geleden schaalde het vermaarde Zwitserse sportonderzoeksbureau CIES de Belg in als de derde meest waardevolle voetballer van de wereld, na Lionel Messi en Cristiano Ronaldo. Vorig jaar zakte Hazard naar de tiende plaats, dit jaar is hij in dezelfde meting 18de. Hij is niet eens de hoogst gerangschikte Belg meer. Romelu Lukaku en Kevin De Bruyne staan voor hem.
Wereldwijd is Hazards ster tanende, en ook in Engeland is er meer concurrentie. Mohamed Salah, Harry Kane en Kevin De Bruyne gaan het vaakst over de tongen als kandidaatwinnaars van ‘Speler van het Jaar’. Bij de Rode Duivels is Dries Mertens een bedreiging. Die zit aan 18 goals voor lijstaanvoerder Napoli en doet even goed als eerste achtervolgers Callejón en Insigne (elk 9 goals).
De vergelijking met Messi is vermoedelijk altijd oneerlijk geweest. Maar misschien moet Hazard wel een voorbeeld beginnen nemen aan Dries Mertens. Die was al bijna 30 toen hij zich plots heruitvond als een doelpuntenmaker. 28 competitiegoals vorig jaar en dit seizoen op weg om een gooi te doen naar de Scudetto met Napoli.
Gevraagd naar een mogelijke transfer naar Real of PSG zei Hazard in het TF1programma Telefoot dat ‘alles en niets kon gebeuren’ deze zomer. In zekere zin is dat ook waar voor zijn prestaties bij Chelsea en de Rode Duivels. Dries Mertens beweest dat het nooit te laat is om hongerig naar goals te worden. Waarom niet vanavond al in zijn zevende wedstrijd tegen een Spaanse ploeg?