Attack van het op geld beluste gebroed
Een paar honderd oude films van Roger Corman, wat is dat waard? Genoeg om Chinese investeerders aan te trekken of je ouders voor de rechter te slepen, zoals de koning van de Bfilm ondervond.
De zonen van Roger Corman dagen hem voor de rechter omdat hij zijn filmfonds heeft verkocht. Corman, dat is de regisseur of pro
ducer van Bfilms als Attack of the giant leeches, Attack of the crab
monsters (u ziet de formule al?) of
The house of Usher. Maar ook de man die Martin Scorsese, Jonathan Demme, James Cameron en Ron Howard hun eerste kans gaf, en de acteurs Bruce Dern, Robert de Niro of Jack Nicholson.
Corman heeft meer dan 400 films geproduceerd, en er 56 geregisseerd. Er wordt gezegd dat die allemaal winst hebben gemaakt. Zijn eerste film, The monster from
the ocean floor uit 1954, kostte 30.000 dollar, die hij bijeenbracht door aandelen te verkopen aan zijn exstudiegenoten. Later verkocht hij afgewerkte films aan verdelers die het budget van twee volgende films wilden voorschieten – een model dat veel onafhankelijke filmmakers hebben gekopieerd.
Rubberen dinosaurus
Corman wist wat jongelui wilden: monsters, motards, seks en drugs. Hij speelde ook razendsnel in op de actualiteit. Drie maanden nadat de Russen de Spoetnik hadden gelanceerd, was zijn War of
the satellites klaar. In 1993 kocht hij de rechten van het pulpromannetje Carnosaur en surfte zonder één cent aan reclame uit te geven mee op de reusachtige campagne van Jurassic Park. De rubberen dinosaurus die hij moest laten maken, bracht ook zijn geld op: hij maakte liefst zeven Carnosaurfilms.
Zijn bedrijf trok jongelui aan die wisten dat ze weinig of niets zouden verdienen, maar wel kansen zouden krijgen. Toen een film in 1963 een paar dagen vroeger klaar was, draaide Cormans assistent Francis Ford Coppola in dezelfde decors op één weekend De
mentia 13. Toen de acteur Boris Karloff contractueel nog twee dagen voor Corman moest presteren, gebruikte een andere assistent, Peter Bogdanovich, die tijd om Targets te draaien. Binnen de drie jaar na die, eerder sportieve dan artistieke, kunststukjes stonden beide jonge regisseurs met een eigen film op de Oscars.
Elf jaar geleden, toen Corman tachtig werd, zette hij een trustfonds op dat zijn vier kinderen elk 30 à 40 miljoen dollar zou opleveren. Hun moeder Julie vond dat Roger haar had moeten consulteren omdat het filmfonds deels van haar is. Volgens hun kinderen heeft hun moeder sindsdien alles gedaan om hem op zijn belofte terug te laten komen. Een paar weken geleden verkochten de Cormans de rechten op 270 films aan twee bedrijven, het Amerikaanse Shout en het Chinese ACE. Zonen Brian en Roger M. Corman zeggen dat hun ouders de films ‘gestolen’ hebben, omdat het filmfonds al in de trust was opgenomen.
In Hollywood, waar bijna iedereen ooit voor de Cormans heeft gewerkt, regeert verbazing – dat kinderen vinden dat ze het recht hebben een fortuin te erven, óf dat een oude vrouw nog zo schraperig kan zijn. Maar ook over de zakelijke kant wordt druk gespeculeerd. Ook oude films blijven immers opbrengen. Cormans New World was bijvoorbeeld de belangrijkste leverancier van HBO in de beginjaren van de betaalzender. De grote filmstudio’s boycotten die omdat ze HBO als concurrent voor de bioscopen zagen. HBO plukte gretig uit New Worlds catalogus, die naast actie en drama ook films van Ingmar Bergman, François Truffaut en Federico Fellini bevatte. Zelfs een catchy titel kan geld opbrengen. The fast and the furious uit 1955 was een drama over een ontsnapte gevangene die zich bij een bende straatracers aansluit. Corman gaf de titel aan Universal Pictures in licentie voor hun gelijknamige actiefilms.
Niet meer gratis werken
Julie Corman is zelf producer. Sommigen vragen zich af of ze nog eigen projecten had en haar fonds daarom nog niet uit handen wilde geven. Ze heeft aan tientallen films van haar man gewerkt waarvoor ze geen credits kreeg, en haar opmerking in de processtukken ‘dat ze het beu is om gratis te werken’ kan wijzen op onvervulde ambities.
Maar misschien hebben de Cormans de films verkocht omdat ze stomweg geld nodig hadden. Het gerucht gaat immers dat ze in de bankencrisis van 2008 60 miljoen zijn kwijtgeraakt.
In Hollywood, waar bijna iedereen ooit voor de Cormans heeft gewerkt, regeert verbazing