De koning schildert

O ns koningshuis zet een opvallende stap in de artistieke richting. Koningin Mathilde kondigt voor deze week een bezoek aan bij Art Brussels, de beurs die de allernieuwste kunstvormen uitstalt. En gisteren stuurde het Paleis een bericht de wereld in waaruit we kunnen afleiden dat koning Filip in zijn vrije tijd het penseel hanteert.

Met zijn hobby schaart hij zich alvast in de traditie van kunstminnende vorstenhuizen. Ook dicht bij huis. Elisabeth, derde koningin van België, was niet alleen een voortreffelijk violiste die haar naam zou verlenen aan de Elisabethwedstrijd, ze was ook actief als beeldhouwster. Prins Karel, regent van België tussen 1944 en 1950, zou zich zelfs een artiestennaam aanmeten. Als Karel van Vlaanderen leefde hij zich uit als tekenaar en schilder op het domein van Raversyde.

Delphine Boël, buitenechtelijk kind van koning Albert II, mogen we dan weer een geschoolde kunstenares noemen. Vóór ze een gerechtelijke procedure om erkenning opstartte, was haar kunst de schreeuw om aandacht. In papier maché en vrolijke, haast surrealistische kleurtjes.

Om het artistieke peil van Filip te kunnen inschatten, moeten we nog geduld oefenen. Op de foto die het paleis rondstuurde, zien we de koning aan het werk voor de schildersezel. Het doek stelt een portret van zijn vereerde meester Boudewijn voor, maar het is slechts zijdelings te zien. Deze zomer zou het geëxposeerd worden in het Paleis – waar ook werk hangt van onder anderen Jan Fabre, Michaël Borremans en Marthe Wéry.

De Nederlandse koning WillemAlexander valt vaker op de sporttribune te signaleren dan in een museum. Op de uitreiking van de Koninklijke Prijs voor Vrije Schilderkunst liet hij zich ooit de nuchtere boutade ontvallen dat ‘schilderen hard werken is en worstelen met de materie’. Maar net als zijn moeder blijk hij een fan te zijn van zuinige Zerokunst. Wie weet wat voor moois we daar nog mogen van verwachten?

Om het artistieke peil van Filip te kunnen inschatten, moeten we nog geduld oefenen