Angèle voelt de buzz hangen Al twee hits, nog zeven op komst
Twee songs van Angèle kent u van de radio. De zeven andere klonken goed in Vooruit. U kunt haar dit jaar overal zien, want programmators voelen de ‘buzz’ hangen.
Er staan 37 concerten in Angèles agenda dit jaar, waaronder optredens op Les Nuits Botanique, Couleur Café en Rock Werchter, om nog te zwijgen van Franse festivals. Toch heeft ze nog maar twee songs uit. Het heerlijk huppelende ‘La loi de Murphy’, volstond om haar te tippen als artieste die dit jaar zou doorbreken in deze krant, maar ook in het Franse muziekblad Les Inrockuptibles.
Toegegeven, de Fransen kennen haar al van tournees die ze in het voorprogramma van Ibeyi en Damso heeft gedaan. De meeste toeschouwers in Gent waren vooral nieuwsgierig naar andere songs van Angèle. Haar uitstraling spreekt aan: ze ziet er ‘tof en cool uit, sexy zonder de sekspoes te moeten uithangen’, zeggen de vrouwen. De aanwezige mannen hebben ook zoiets opgemerkt: ‘Mooi meisje, hé? Een vriend uit Luik had me ook gezegd dat er massa’s mooie vrouwen naar haar optredens komen.’ En? ‘Ik ben niet teleurgesteld.’ Er zijn inderdaad meer vrouwen dan mannen in de zaal, en weinig mensen boven de 25. Ze hebben dezelfde look als zij: comfortabel maar wel feestelijk en een tikje origineel gekleed.
Dansen deed Angèle al in het eerste nummer, al begon ze achter haar keyboard. Ze had een uitstekende drummer mee op akoestische en elektronische drums, een bassist en een extra toetsenist. Die zomerse toetsen deden deugd aan de oren, de melancholische, oosterse dreunen die iedereen van Bazart tot Oscar and the Wolf gebruikt, hebben we nu wel gehoord.
Angèle heeft een ronduit geweldige stem: prettig hees en wendbaar, perfect voor electropopsongs maar ook voor chansons, zoals ze bewees toen ze ‘Bruxelles’ van Dick Annegarn solo aan de piano bracht. Ze wordt soms vergeleken met Lily Allen, van wie ze ‘Fuck you’ coverde op haar Soundcloud, maar dat ligt meer aan een gedeelde vranke houding: ‘La prochaine chanson gaat over jaloezie’, zei ze. ‘Weten jullie wat jaloezie is? Ik wel.’
Prijsbeest
Ze heeft de Jazzstudio gevolgd in Antwerpen, en zong het meest jazzy in ‘Big shit’, dat ze inleidde met: ‘Heb je je ooit als een big shit gevoeld toen je naar iemands Instagram keek? Ik ook!’ Dat lijkt vreemd, voor een vrouw die 216.000 volgers heeft op Instagram. Maar daarop staat geen gefotoshopte glamour, wel filmpjes en foto’s zonder makeup, met haar lief, aan de piano, tijdens een fotosessie voor Les Inrockuptibles met haar broer Roméo Elvis of vader Marka – die weer optreedt met zijn oude groep Allez Allez.
‘La loi de Murphy’ was het eerste bisnummer en het prijsbeest van de set: ze acteerde het nadrukkelijk, en dirigeerde het publiek na het applaus in een rondje vraagenantwoordzang. Maar we hoorden nog zeker drie nummers
Angèle heeft een ronduit geweldige stem: prettig hees en wendbaar, perfect voor electropopsongs én voor chansons
die singles kunnen worden. Alleen bij een uptempo nummer dat we ‘Balance ton corps’ gaan noemen, viel de beat een stuk minder inventief uit. Maar je werd wel vrolijk van de turnoefeningen die ze, in een wolk van blond haar, ten beste gaf. Onze nieuwsgierigheid werd rijkelijk beloond.
‘Als je een artiest boekt, spreek je natuurlijk met boekingsagenten en managers’, zegt Kurt Overbergh van de AB, waar Angèle in oktober in de grote zaal staat. ‘We wisten dus hoe snel haar concert in de Orangerie van de Botanique was uitverkocht, die plaats biedt aan 600 mensen. Toen had ze nog niet één nummer uitgebracht. De eerste single sloeg meteen aan in Vlaanderen. Dan kun je wel ongeveer berekenen hoe groot de kans is dat je een grotere zaal vult.’
Gescheurde broek
Die Instagramaccount gaf geen doorslag. ‘Ik geef een keer per jaar les op PXL over programmatiemechanismen’, zegt Overbergh. ‘Daar geef ik altijd hetzelfde voorbeeld: hadden we alleen op Facebook vertrouwd, dan hadden we flink onze broek gescheurd aan Flying Lotus. Het is niet omdat 15.000 mensen klikken op “zal aanwezig zijn”, dat ze ook komen.’
Het zal de eerste keer zijn dat Angèle in de AB speelt. ‘Maar de hele Brusselse scene heeft al bij ons gestaan: Stikstof, Caballero & JeanJass, Roméo Elvis. De concerten van het project Niveau 4, dat Vlaamse en Waalse hiphoppers samenbracht, moesten we keer op keer verhuizen van de Club naar een grotere zaal. Angèle is een frisse wind, die moet je steunen. Het belangrijkste voor haar is nu dat ze héél veel speelt, tot ze er staat.’ Hij noemt het ‘stageproof worden’. In Gent klonk het alvast als ‘een verrassend concert’. Gezien in Vooruit, Gent, 24 april. ¨¨¨¨è
Er zijn weinig mensen boven de 25 in de zaal. Ze hebben dezelfde look als zij: comfortabel maar wel feestelijk en een tikje origineel gekleed