Russen vinden hun (voetbal)trots terug
Wat een opluchting. Heel weinig Russen zouden zo’n overtuigende zege hebben durven te voorspellen tegen het weliswaar ontstellend zwakke SaudiArabië. Maar wat deed de merkwaardige 50 – met fraaie doelpunten – de verkilde Russische harten opeens opgloeien.
MOSKOU I Het was nie t eens blijdschap op de gezichten van de fans in he t L oezjnikistadion, he t was een ontlading van terug gevonden trots. Bitse smoeltjes, bi j stoere mannen maar ook bij vrouwen – zoals eentje die na he t prachtige vierde doelpunt recht veerde van haar stoel en me t een boze vinger naar haar gezellen wees. Ze zei duidelijk iets als ‘ zie je nu wel, me t jullie pessimisme’.
50 is ci jfermatig een afstraf fing zonder voorgaande op een openingswedstrijd van een WK . Toch was er van euforie geen sprake, alleen van opluchting en een wrang soort genieten. De Russen zijn zó cynisch geworden na jaren van uiterst povere prestaties en resultaten, dat één weliswaar zware zege op een vooral achteraan ronduit ondermaatse tegenstan der geen Rus in fonteinen zal doen springen. Maar een volslagen afgang is vermeden, de kansen op de tweede ronde zijn aanzienlijk gestegen: niemand rek ent op lauwerkransen straks, maar de angst voor een vernedering die als een ochtendnevel over dit land hing , is meteen opgetrokken.
Het wás ook nie t altijd sprankelend. De Saudi’s waren ronduit slecht – nog slechter dan ver wacht: hoe heeft dit team in ’s hemelsnaam slechts met 21 kunnen verliezen van Italië en Duitsland? De ene dag is de andere niet, maar als deze slome dikk erds straks niet Smolov moe ten af houden, maar wel Salah of Suarez en Cavani, dan zou het wel eens nog erger kunnen aflopen voor de Groene Valken.
Belangrijke slagroom
En van de Russen werd je lange tijd ook nie t warm – zelfs de 78.000 toeschouwers niet, die met handgeklap en een nadrukk elijk Rossia lieten voelen dat het echt wel iets meer mocht zijn. Want eigenlijk was er behalve de vaardige Alexander G olovin geen enk ele uitblinker: zijn ploegmaats blonken vooral uit in fysiek e paraatheid en tactische gedisciplineerdheid. Een 20 tegen een povere tegenstander en daarna het publiek in slaap doen vallen me t wandelvoetbal, dat zou slechts een zuinig ‘opdracht volbracht’ geweest zijn. Maar dan maakte de bonkige in valler Dzyuba er een derde, en hadden Denys Cheryshev – geweldige boogbal met buitenkant links – en uitblink er G olovin op vri je trap nog t wee schitterende doelpunten als toegift in de blessure tijd.
Het was maar slagroom op de taart, maar in de geesten maakte die een groot verschil. F orfaitcijfers in de openingswedstrijd, wie klaagt er dan nog? I n ieder ge val Vladimir Poetin niet, die de Saudische kroonprins M ohammed bin Salman een troostende omhelzing gaf en heel cool verborg dat hij innerlijk zi jn vroli jkste k ozakkendans huppelde. Poetin zal wellicht zelfs vergeten zijn dat enfant terrible Robbie Williams – een Brit in de openingsceremonie, in het jaar van de Skripalrel, wie verzint he t ook? – ti jdens zi jn optreden een vinger had opgestoken naar de camera. En dat van de vijftien hoge gasten er acht uit voormalige Sovjetrepublieken k wamen. H ij mocht dan wel mooi speechen over gastvrijheid en sport die alle verschillen wegvlakt: diplomatiek had de R ussische president zich van deze openingswedstrijd ongetwijfeld meer voorgesteld.
Cheryshev en Golovin
Het WK van Denys Cheryshev – na dik twintig minuten ingevallen voor de gekwetste Alan Dzagoev – kan na zijn twee knappe doelpunten al niet meer stuk, en de marktwaarde van de 22 jarige G olovin (nu nog bij CSKA, straks wellicht bij Arsenal of Juventus) is gisteravond verdubbeld. M aar er moe ten wel meer Russen met een zalig gevoel zijn gaan slapen.
Het is een cliché hen een trots volk te noemen, maar je proefde gisteren voor de wedstrijd die gêne: het centrum van Moskou werd ingenomen door bontgekleurde toeristen die van heel ver kwamen (lees de column op blz. 30) en de Russen stonden erbij en keken ernaar. Ze durfden nauwelijks hun driekleur op hun wangen te schilderen. Het was die frustratie, he t vooruitzicht er in eigen land bij te lopen als zielige figuranten, die nu misschien wel zal omslaan. Gis teravond was het ‘ ze zijn zo slecht’ in ieder geval even omgeslagen in ‘ we waren ge weldig’.
Neem het ze eens kwalijk dat de wodka dan een avond nog wat rijkelijker vloeit dan anders. Zelfs al is het zoals bi j een topdag op de aandelenbeurs: winsten van vandaag zijn geen garantie voor goede resultaten in de toek omst. Egypte mét Mohammed Salah en Uruguay zijn van een ander kaliber, maar de R ussische spelers hebben uiteraard ook vleugels gekregen. Dinsdag spelen de losers die zich ontpopten tot heldenvoorééndag, in SintP etersburg de cruciale wedstrijd tegen Egypte. Zorgt doelpuntenmachine Salah er dan voor dat de mannen van coach Stanisla v T sjertsjesov onzacht weer op aarde landen? Of gaan ze door op hun elan?