Na de IJslandse invasie, is het dit jaar aan de Peruaanse
Zullen we eens een kleine voorspelling doen? Als de bal wat wil rollen voor hen, zou he t WK 2018 wel eens dat van P eru kunnen worden zoals he t EK van 20 16 dat van IJsland was. (Behalve als IJsland he t IJsland van 2018 wordt. Voor óns is he t nieuwe er nu wel van af , van dat sprookje van een handvol schelvisvaarders die grote landen over de knie leg gen en me t hun heerlijke Vikingklap overal sympathie oogsten, maar voor de voe tbalfans van andere werelddelen is he t nog frisser.)
Maar die Peruanen dus. Er zi jn twee opvallende gelijkenissen. Ten eerst dat he t ploegen zi jn die véél be ter presteren dan je hen op papier zou aange ven: geen internationaal bekende vedetten, wel een samen werkende vennootschap van steeds dezelfde elf basisspelers.
De tweede overeenkomst is hun suppor ters: hun enthousiasme, hun originaliteit, hun enorme aantal.
Gisteren hing er ook uren voor de openingswedstri jd eindelijk WKsfeer in de binnenstad. V ooral de Nikolskaya ul, de Nieuwstraat van M oskou, liep vol me t enthousiaste fans en de voer taal was nie t Russisch of Engels, maar Spaans. De straten zagen zwar t van de Mexicanen, Colombianen, Brazilianen, U ruguayanen, maar vooral me t zeer grote voorsprong op alle andere naties: Peruanen.
Er ís ie ts met die mensen: mateloos gelukkig ogen ze dat ze dit mee mogen mak en, en ze zi jn vastbesloten van dit WK één groot feest te mak en. Voetbalfans blinken zelden uit in originaliteit: M exicanen dragen een sombrero, Argentijnen een truitje van M essi alsof er maar één speler bestaat, maar voor de P eruanen lijkt het wel carnaval: sommigen zijn zelfs als lama verkleed.
Volgens de Fifa worden er , hou u vast, 40.000 verwacht op dit WK . Is het omdat ze er zo maar e ven 36 jaar (van in 1982) op hebben moe ten wachten? Jazeker, maar ook omdat deze reis naar R usland via sociale media is uitgegroeid tot een soor t jamboree van de diaspora. Van die 40.000 k omen er immers slechts de helf t uit Peru, de andere zi jn geëmigreerden. Mensen zoals de bijzonder fraaie Valeria, die een lunchroom e xploiteert in Buenos Aires. ‘Het is te gek’, zegt ze. ‘Peruanen emigreren makkelijk, maar hebben ook een sterk familiege voel. Normaal proberen we dus toch geregeld eens terug te keren naar huis. M aar nu is er een soor t collectieve afspraak ontstaan om van dit WK één groot roodwit feest te maken, met landgenoten die uit vi jf werelddelen komen.’ De inspanningen die ze daar voor doen, zijn aanzienlijk. Volgens Valeria zijn er mensen die hun huis verkocht hebben om deze reis te kunnen be talen.
Op het Manègeplein viel mijn oog op t wee mannen – kennelijk een vader en een zoon die samen rondliepen met identieke truitjes van P aolo Guerrero: de ster die na een positieve cocaïneplas op he t laatste nipper tje toch mocht meedoen. Mario woont in Australië en is voetbalgek: zijn zoon hee t Azul (‘ blauw’). Mario heeft hem die naam gege ven omdat zijn favoriete club uit zi jn geboorteland in blauwe shir ts speelt. Nu is deze eigenaar van een tattooshop de halve wereld overgereisd me t zijn zoon, zijn broer en nog drie familieleden en hi j straalt helemaal van he t grote verbroederingsfeest. ‘ We hadden onze tickets al besteld, we waren al dolenthousiast, en nu mag onze grootste held óók meespelen omdat zi jn schorsing is gehalveerd.’
Er is altijd een bedenkelijk kantje aan ge weest, aan zulke ultieme voe tballiefde. In armere milieus be tekent die soms dat vrouwen en kinderen moe ten boeten voor de dure hobby van papa en oudere broer . Wellicht geldt dat ook voor sommige P eruanen, maar anderzijds: deze vastberadenheid om sowieso de ti jd van hun le vens te beleven, bijna los van hoe goed of nie t goed hun team presteert: het doet denken aan de IJslanders, de I eren, de Denen vroeger. Je hoeft hen echt maar enk ele minuten bezig te zien om te hopen dat dat anonieme doorbijtersteam van coach Ricardo Careca ef fectief één van de sensaties van dit WK wordt.
(*) Tijdens het WK zegt Steven De Foer dagelijks hallo (privet) en vertelt wat hem in Rusland opvalt, op en naast het veld.