Humaan Europa is geen utopie
Italië en M alta weigerden maandag om een reddingsschip van een ngo toe te laten tot hun ha vens (DS 12 juni). Een hachelijke situatie voor de 629 mensen aan boord, maar tegelijkertijd ook een belangri jk signaal van Italië. Dat land fungeert al jaren als belangrijke toegangspoort tot Europa en draag t een zware last waar veel lidstaten blind voor zi jn. Door de havens te sluiten schudden de Italianen Europa wakker.
De Europese staats en regeringsleiders nemen immers alleen beslissingen wanneer ze met de rug tegen de muur staan. Dat was zo tijdens de financiële crisis, maar ook in 20 16 toen de EU de beruchte Turkijedeal sloot. Net zoals toen bereiken we nu opnieuw een kantelpunt. Er is hoop dat de top eind deze maand een doorbraak zal ople veren. De lidstaten moeten de k omende maanden tot overeenstemming k omen over vier zaken.
We moeten de buitengrenzen afdwingen. Er is de afgelopen jaren al veel geïnvesteerd in de werking en middelen voor Frontex. De Commissie wil he t budge t nu zelfs verdrie voudigen tot 35 miljard euro. Dat is ook nodig. Een Europa zonder binnengrenzen kan alleen bestaan wanneer de buitengrenzen zek er zi jn. Daar zijn alle lidstaten en alle partijen het inmiddels over eens.
Voorts moeten we een duidelijk onderscheid maken tussen mensen die op de vlucht zijn voor oorlog of die worden vervolgd vanwege hun afkomst, over tuiging of geaardheid enerzijds, en economische migran ten op zoek naar een beter leven anderzijds. Voor die eerste groep hebben we behalve meer menswaardige opvangplaatsen in de conflic tregio, ook nood aan Europese migratiecentra in veilige derde landen onder VNvlag.
In die centra kunnen vluchtelingen een procedure doorlopen voor het gastland die een marginale toetsing van het EVRM en de Conventie van Genève kan doorstaan. Wanneer ze na toetsing in aanmerking komen voor bescherming, kunnen ze die in die veilige landen krijgen. Daar kunnen ze in dat geval ook een aanvraag voor hervestiging doen naar de EU . Ik denk bijvoorbeeld aan kwetsbare vluchtelingen.
Wanneer hun aan vraag tot her vestiging wordt aanvaard, kunnen ze via legale en veilige weg naar Europa komen. Wie via illegale weg alsnog Europa probeert te bereiken, zal veilig worden terug gestuurd naar een migratiecentrum in een derde land. Dat moet een ontradend ef fect hebben voor de le vensgevaarlijke oversteek en mensensmokkel.
We hebben ook nood aan een Europees spreidingsplan om deze hervestigde vluchtelingen naar draagkracht te verdelen over alle lidstaten. Deelname aan een fair en draaglijk spreidingsplan kan gekoppeld worden aan de toegang tot Europese subsidies. Zo zullen OostEuropese lidstaten zoals Hongarije hun asociaal gedrag voelen in de por tefeuille.
Er zullen ste vige onderhandelingen nodig zi jn met de veilige derde landen. Nie t alleen geld, maar bi j voorbeeld ook meer voordelige handelsrelaties kunnen hen over tuigen. Het systeem met centra in derde landen is harde realpolitik. Dat geldt ook voor de T urkijedeal. Die verdient geen schoonheidsprijs, maar ze werkt wel. Wie zulke oplossingen bij voorbaat uitsluit, ze t de fac to de grenzen open. Enkele
Daarnaast moe ten economische migranten ook duideli jkheid en perspectief krijgen. Nog voor hun vertrek. Ik pleit voor een werkend Europees blue cardsysteem naar Canadees en Amerikaans voorbeeld. Economische migratie is eigen aan de mensheid en van alle ti jden, maar moe t worden gecontroleerd. Het kan de lid