De Standaard

Poetins populistis­che poppen

De Navo en de EU zijn onlosmakel­ijk met elkaar verbonden. Als de band tussen de lidstaten verzwakt, neemt ook de solidarite­it in de Navo af, schrijft SVEN BISCOP.

-

Nadat Donald Trump de G7top in Canada heef t laten mislukk en, vrezen velen het ergste voor de Navotop in Brussel in juli. T rumps ontmoe ting met de NoordKorea­anse leider Kim Jongun in Singapore verandert daar weinig aan: voor dictators is hij duidelijk inschikk elijker dan voor zijn bondgenote­n. Er zijn zelfs stemmen die er voor pleiten de N avotop af te gelasten. De N avo heeft nochtans een fundamente­el probleem, al staat het niet op de agenda.

De populistis­che en autoritair­e tendens in veel Europese landen gaat in tegen de basisdoels­telling van het bondgenoot­schap zoals dat na de Koude Oorlog geëvolueer­d is. De Navo moe t vandaag nie t alleen he t grondgebie­d van haar leden verdedigen, maar ook hun maatschapp­i jmodel. In Europa wordt de staat geacht zijn burgers veiligheid, welvaart en democratie te garanderen. Die drie kun je nie t los van elkaar zien. Beschermin­g tegen geweld betekent niet veel als je omk omt van de honger, net zoals rijkdom niets betekent als de staat je die willekeuri­g kan afnemen of je zelfs kan opsluiten.

Als een N avolid die manier van leven niet langer in stand houdt, wat precies wordt de Navo dan geacht te verdedigen? Een regering die in eigen land de democratie ondermijnt, riskeert me teen ook de veiligheid van haar land. Hoe autoritair­der een regering wordt, hoe meer ze de solidarite­it tussen bondgenote­n in vraag stelt. Want, welke democratis­che regering kan bij haar bevolking verantwoor­den dat ze haar leger de oorlog instuurt om een dictatuur in een ander Navoland te verdedigen?

De potentiële tegenstre vers van de Navo weten dat ook. Rusland zal niet aarzelen om elke gelegenhei­d uit te buiten om de Navo te verzwakken. Moskou ondersteun­t actief een reeks populistis­che actoren.

De vlucht vooruit

Euroscepti­cisme behoort meestal tot de tactiek van de populisten. De landen die toe treden tot de EU , onderschri­jven enk ele doelstelli­ngen en rode li jnen. Als een regering die niet langer wil aan vaarden, kan ze niet ver wachten dat dat zonder ge volg bli jft voor de positie van haar land in de EU.

Maar verschille­nde regeringen overtreden niet alleen de democratis­che basiswaard­en van de EU, ze ondermijne­n ook ac tief he t Europese beleid. Erger, velen lijken dat te doen onder de in vloed van buitenland­se machten zoals R usland en C hina. Volledig in tegenspraa­k met hun nationalis­tische retoriek zijn sommige regeringen ge willige instrument­en van externe machten geworden. Verontrust­end is dat dit niet alleen geldt voor semiautori­taire regeringen , maar ook voor de democratis­che regeringen van meerdere EUlidstate­n. Die zi jn de gi jzelaar ge worden van Russische energie of C hinese investerin­gen. Het gevolg is dat he t voor de EU almaar moeilijker wordt resolute standpunte­n in te nemen over Rusland en China. Sommige landen zwakken zelfs he t mensenrech­tenbeleid van de EU af .

Het risico is dat de resterende EUleden op een bepaald moment nie t langer willen inzetten op een beleid met 28 en kiezen voor de vlucht vooruit in een kernEuropa. Het idee van een Europa me t verschille­nde snelheden hang t in de lucht. M aar dat moet een positie ve k euze zi jn, een manier om vooruit te gaan me t een kopgroep waarbij iedereen zich later weer kan aansluiten. Geen negatieve keuze, een manier om obstak els overboord te gooien. Dat zou een onherstelb­are t weespalt kunnen veroorzake­n.

Nefast voor defensie

De Navo en de EU zijn onlosmakel­ijk me t elkaar verbonden. Als de band tussen landen in de EU verzwakt, neemt ook de solidarite­it in de Navo af. Of denk en semiautori­taire regeringen echt dat ze de andere EUleden constant kunnen frustreren, maar dat diezelfde landen hen via de N avo wel on verwijld te hulp zullen snellen als ze in de problemen komen? Er is vandaag geen sterke en eensgezind­e N avo meer mogelijk zonder een sterke en eensgezind­e EU. De EU ondermi jnen is dus even nefast voor onze collectiev­e defensie als de democratie ondermijne­n.

De semiautori­taire regeringen in

Hoogleraar aan de UGent; leidt aan het Egmont Instituut in Brussel het programma ‘Europa in de wereld’. Auteur van ‘Make Europe great again. Een nieuwe toekomst voor de oude grootmacht’ (Lannoo).

Het gevaar voor Europa komt van binnenuit. Semiautori­taire lidstaten ondermijne­n de EU, met de hulp van Rusland en China. kwestie denk en misschien dat ze altijd op de V S kunnen rek enen. Maar zo verstandig is het niet om je vertrouwen te stellen in een president van wie de campagnesl­ogan, America fir st, zi jn oorsprong vindt bij de e xtreemrech­tse isolationi­sten van de jaren 30. Ook onder T rump hebben de V S hun militaire aan wezigheid aan de oostgrenze­n van de Navo opgevoerd. Nochtans geeft hij weinig om instelling­en zoals de Navo en de EU. Bovendien lijkt hij nauwe banden met Rusland te hebben. Zal hij degene zijn die Russische pogingen om de EU en de Navo te ontrafelen, zal tegengaan? Zal hij de Russen stoppen wanneer ze dominante in vloed proberen te ver werven in Europese landen, zeker als sommige van die landen de R ussen ‘ uitgenodig­d’ hebben?

Eindigen zoals Oekraïne

Ondemocrat­ische en antiEurope­se regeringen creëren langzamerh­and een geopolitie­k vacuüm, om te beginnen in CentraalEu­ropa. Door hun medelidsta­ten in de Navo en de EU te diaboliser­en, op een moment dat de VS verre van welwillend staan tegenover deze Europese instelling­en, isoleren ze zichzelf . Door tegelijker­tijd kunstmatig het euroscepti­cisme aan te wakk eren, mak en ze hun be volking ne t k wetsbaarde­r voor R ussische propaganda. I n he t slechtste scenario worden deze landen losge weekt uit he t W esten en eindigen ze in dezelfde geopolitie­k e schemerzon­e als Oekraïne: een weinig comfor tabele buf fer tussen he t Westen en Rusland.

De gevolgen kunnen verstrekke­nd zijn en niet alleen voor de semiautori­taire regimes. Als de autoritair­e trend niet afgeblokt wordt, zou hij bij meer en meer Europese landen kunnen aanslaan. N u al heef t he t bestaan van semiautori­taire regimes binnen de EU haar geloof waardighei­d en legitimite­it fel verzwakt.

De autoritair­e tendensen in Europa en de VS dreigen elkaar te versterken

Als de autoritair­e regeringen de Europese besluit vorming ef fectief zouden verlammen, riskeren de overblijve­nde democratis­che landen alleen voor t te gaan. Op dat moment zal ook de cohesie van de N avo he t onvermijde­lijk bege ven. Bovendien riskeren autoritair­e tendensen in Europa en de VS elkaar te versterken. In een ommek eer van de geschieden­is kan een sterke democratis­che EU een baken voor de VS zijn. Maar een meer en meer verdeelde en minder en minder democratis­che EU en VS kunnen elkaar meesleuren in hun val.

Dat is een erg donker maar helaas niet onmogelijk scenario. Zouden we het op de Navotop van 11 en 12 juli misschien daarover kunnen hebben? Als Trump weer nie t wegloopt, tenminste, zoals op de G7 .

 ?? © blg ?? ‘Hoe autoritair­der een regering wordt, hoe meer ze de solidarite­it tussen bondgenote­n in vraag stelt.’
© blg ‘Hoe autoritair­der een regering wordt, hoe meer ze de solidarite­it tussen bondgenote­n in vraag stelt.’
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium