Stop toch dat cynisch gezeik

Of België wereldkampioen wordt? Geen idee. Bij de bookmakers zijn de Rode Duivels gestegen naar de derde plaats, achter Brazilië en Spanje. De kans dat het gebeurt, ligt volgens hun statistieken op 16 à 17%, of bijna het dubbele van voor de aanvang van het WK. Misschien liggen de reële kansen zelfs iets hoger, omdat die gokkantoren nogal traditiegebonden zijn en voor grote landen gaan. (Geen enkel land, zelfs Brazilië niet, wordt met zulke grote zekerheid een plaats in de kwartfinales voorspeld, omdat Japan niet hoog aangeschreven staat. Brrr, echo’s van Lille 2016.)

Eén titel mogen ze de Rode Duivels nu al geven: de fair playaward. Ondanks die vijf gele kaarten, daarover gaat het nu even niet. In een milieu dat verziekt van cynisme en ‘alleen het resultaat telt’ hebben Roberto Martinez en zijn mannen in Kaliningrad een chic gebaar gemaakt. Gewoon spelen en winnen, omdat het daarom gaat in dit spel, zonder irritant gecijfer over de verdere toekomst.

Ik weet het wel, er zijn nog steeds mensen die het belachelijke verhaal geloven dat een eergierige Adnan Januzaj voor zichzelf ging toen hij dat juweeltje van een doelpunt maakte, en dat de blijdschap in het Belgische kamp fake was. Het is ziekelijk, die neiging alles door een cynische bril te zien. In plaats van gewoon te kijken naar wat er gebeurt. De eerste helft was niet geweldig, maar de Belgen schoten ook toen al vijf keer op doel – waaronder dat fraaie schot van Tielemans. Uit alles bleek dat deze reserveploeg van Roberto Martinez de vrije teugel had gekregen – hoe had het ook anders gekund? Het waren daarentegen de Engelsen, die altijd zo prat gaan op hun sportmentaliteit, die – de coach, de pers, de fans – verdacht tevreden waren achteraf. ‘Well played’ lads’ durfde The Sun zelfs te koppen. En ‘Second’s best’ bij The Mirror – niet toevallig twee vieze populistische vodden zonder één gram ethiek op welk gebied dan ook. Ik hoop dat ze er straks gewoon uitgaan tegen Colombia.

En de Belgen? Ook bij ons regeert naar verluidt (ik heb wel iets beters te doen hier) in lezersreacties en op sociale media – en zelfs onder sommige journalisten – de teneur dat ‘we’ naïef zijn geweest. Belachelijk. Ten eerste was er moreel geen alternatief. Een reserveploeg opstellen was net op het randje, maar toelaatbaar. Vooral Dembélé en Fellaini waren trouwens voortreffelijk. Het belangrijkste is dat ze wilden winnen, met een zelfvertrouwen dat overal respect afdwingt. (Vooral onder Brazilianen, die lichtjes nerveus worden van dat team dat zonder verpinken voor een kwartfinale tegen hen kiest.)

Behalve de sport diende Martinez ook zijn eigen belang. In de rechtertoernooitabel wachtte de Belgen een eenvoudige route naar de halve finale, maar ook de zekerheid dat ze pas dan (tegen Spanje of Kroatië) voor het eerst echte roem zouden kunnen vergaren. Zouden er echt veel fans naar Rusland gekomen zijn om een laffe ploeg, die soms opzettelijk verliest, tegen Zwitserland of Zweden te zien spelen?

Nee, dan nu. Hét team van het WK tot dusver – samen met Kroatië. Meeste punten, meeste doelpunten, mooiste hoogstandjes en met je Bploeg van Engeland gewonnen. Slechts één ding kan dit WK nog doen foutlopen: een gigantische afknapper tegen Japan. Anders: naar één van de mooiste steden van Rusland, Kazan, voor een historische botsing met het België van ZuidAmerika, Brazilië. In het slechtste geval ga je in een open strijd ten onder tegen de latere wereldkampioen, in wat velen dan al als een soort vervroegde finale zullen zien. En áls het lukt: halve finale in SintPetersburg, waarbij je dan (met die Braziliaanse scalp om je gordel en vijf zeges op een rij) tegen iedereen favoriet bent.

Na de wedstrijd in Kaliningrad zag ik de goede vrienden Eric Dier en Jan Vertonghen samen naar hun respectieve bussen stappen: ze zagen er allebei uiterst goedgezind uit. Terecht. Dat Vertonghen maar zijn smartphone dichthoudt, zodat al dat cynische negativisme hen niet bereikt. Geniet van het moment, jongens.

In dit cynische milieu hebben de Rode Duivels in Kaliningrad een chic en sportief gebaar gemaakt.