De kloof die dwars door het kantoor loopt
‘Seksisme is niet meer van deze tijd. Het is iets marginaals. Wie er zich nog aan bezondigt, schoppen we eruit, toch?’ Aan het woord is een zelfverzekerde twintiger.
BRUSSEL I ‘Als het op ongewenste, seksuele intimiteiten aankomt, loopt er dwars door dit kantoor een kloof. Aan de ene kant de mensen van dertig of jonger, en aan de andere kant zij die ouder zijn. De jongeren, zowel mannen als vrouwen, reageren er ernstiger op, ze zijn er veel meer door beledigd. Terwijl de ouderen zeggen: we hebben het nooit anders geweten.’
Aan het woord is de 62jarige Elisabeth Bumiller, het hoofd van de politieke redactie van The New York Times. Ze doet de uitspraak in de documentairereeks The fourth estate. De krant waar Bumiller voor werkt, spitte de zaak rond filmproducer Harvey Weinstein als eerste naar boven. Maar ook nadien nog legde de krant talloze gelijkaardige ‘seksuele intimidatie’ zaken bloot, ook op Capitol Hill.
Heeft Bumiller gelijk? Is er rond seksisme en seksuele intimidatie een generatiekloof aan het ontstaan? Zijn jongeren er ‘gevoeliger’ voor? En luidt die gevoeligheid van deze generatie twintigers het begin van het einde van het seksisme in? Het onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag in de media en cultuursector (DS 27 juni) dat deze week voorgesteld werd, doet in elk geval het omgekeerde vermoeden. De cijfers rond seksuele intimidatie lagen zo ontstellend hoog dat er van beterschap hoe genaamd geen sprake lijkt te zijn.
Onwetend meisje
In de nasleep van het onderzoek contacteerden we deze week jonge én oudere vrouwen uit de media. Een 38jarige collega, die intussen vijftien jaar in de audiovisuele sector aan de slag is, vertelt hoe ze er in het begin van haar carrière als researcher en later tvjournalist naar snakte om eindelijk ouder te zijn. ‘Over tien jaar zal ik niet meer voortdurend als een onwetend meisje weggezet worden, dacht ik toen. Dan zal ik eindelijk serieus genomen worden.’
Ze vertelt hoe ze een keer midden in de nacht zonder enige aanleiding een berichtje kreeg van haar directe baas. Daarin stond dat hij haar wilde neuken. ‘Dat voelde niet eens als een bedreiging. Het was zo normaal dat je gewoon je schouders ophaalde. Omgekeerd zelfs: als je zulke opmerkingen of berichten níét kreeg, ging je je vragen stellen. Wat scheelt er met mij? Ben ik niet mooi genoeg om het in deze sector te maken? Ben ik niet interessant genoeg? En vooral: hoe ga ik er ooit geraken? Want ja, om carrière te maken, moest je bij het clubje horen.’
Een 27jarige collega valt uit de lucht als ze zulke verhalen hoort. ‘Ik zou zoiets onmiddellijk rapporteren’, zegt ze. Seksistische mopjes hoort ze nog wel eens op de werkvloer, vaak uit de mond van oudere collega’s. ‘Ze of ga voor meer info naar standaard.be/festivals