Spanje botst op Russische muur
Een strafschoppenreeks is soms heel onrechtvaardig. Na een duel waarin het vooral het spel verlamde, schakelt gastland Rusland topfavoriet Spanje uit.
De manier waarop de Russen hun penalty’s trapten, zegt veel over hun toernooi: drie van de vijf waren erg matig getrapt. Het was louter aan een andermaal povere doelman David De Gea te danken dat de midden in het doel getrapte ballen erin gingen. Zijn collega Akinfeev pakte wel die van Koke en Aspas. De Russische fans knijpen zich, niet voor het eerst, in de arm om te kijken of ze niet dromen. Kwartfinale straks, tegen Kroatië.
Lamentabel waren hun resultaten van de voorbije jaren. Laagste plaats van alle 32 deelnemen de landen op de wereldranglijst. De grappen waren bijtend, zelfs na die verrassende 5–0 tegen een ontiegelijk zwak SaudiArabië in de openingswedstrijd van het toernooi. Omdat Rusland oké speelde, maar ook niet formidabel. Op sociale media verscheen een beeld van God die zijn hand tegen zijn hoofd slaat, en zuchtend zegt: ‘Beloof ik hen vijf doelpunten, gebruiken ze die allemaal in de eerste match al op.’ Geen Rus die kon geloven dat deze ploeg vér zou geraken, zelfs niet na een nieuwe zege tegen Egypte. Er volgde een 0–3nederlaag tegen Uruguay, de eerste tegenstander met klasse. Iedere Rus zag het als een voorbode van een afstraffing door Spanje, maar door de tweede ronde te bereiken was gezichtsverlies vermeden.
Onverzettelijkheid
Maar nu: kwartfinale. Hun beste resultaat sinds 1970 – toen nog als de SovjetUnie. Iedere neutrale toeschouwer heeft gezien hoe onverdiend het was. Spanje was de enige ploeg die echt wilde voetbal len en aanvallen, maar te veel topspelers haalden hun hoogste niveau niet: het aantal grote uitgespeelde kansen bleef al bij al beperkt.
Er was zelfs een merkwaardige owngoal met de hak nodig om hen op voorsprong te krijgen, maar die werd nog voor de rust weer uitgewist door Dzjoeba op strafschop. En toen was het knokken en standhouden voor het thuisland. Heroïsch of laf, het hangt ervan af met welke bril je het bekijkt.
De mooist getrapte Russische penalty in de bloedstollende reeks was van veteraan Sergej Ignashevitsj (38). Hij werd uit zijn pensionering teruggeroepen om het snertteam van Stanislav Tsjersjesov wat karakter bij te brengen … maar was op het WK al bij enkele lullige incidenten betrokken en door L’Équipe in het losersteam van de eerste ronde geplaatst. Die keuze zette hij meer kracht bij met zijn vreemde owngoal, om vervolgens het hoofd te rechten en zijn verdediging overeind te houden.
De trainer moest de persconferentie achteraf onderbreken, om een felicitatietelefoontje te beantwoorden van president Vladimir Poetin. Behalve Aleksander Golovin hebben de Russen niet één speler met echte klasse, maar met een enorme onverzettelijkheid en een flink handje hulp van vrouwe Fortuna zijn ze de wereld aan het verbazen. Al kan men zich afvragen hoeveel echte voetballiefhebbers er blij mee zijn dat zulke landen overleven.
Rusland knokt om stand te houden. Heroïsch of laf, het hangt ervan af met welke bril je het bekijkt