Hoe tijdloos is Philippe Close?
De kans dat Philippe Close (PS) ondanks het Samusocialschandaal de Brusselse sjerp mag houden, lijkt elke dag groter te worden.
Als de PScampagnemachinerie zich op gang trekt, laat ze niets aan het toeval over. De voorstelling van de Brusselse kandidaten, gisteren, vond plaats in de majestueuze Cinema Palace – eeuwenoud, prachtig gerenoveerd en in het hart van de voetgangerszone. Er staat veel op het spel voor burgemeester Philippe Close. Ofwel is het op 14 oktober party, ofwel is het ‘parti’ voor Monsieur Showbizz en blijft hij een tussenpaus.
De man heeft humor – en dat lusten de Brusselaars wel. ‘De locatie is inderdaad symbolisch. Cinema Palace is een fantastische cultuurtempel en hij is niet van de stad. Dat bestaat wel degelijk’, lacht Close. Al is hij niet opeens de man van de privatisering geworden.
Met een oldskool socialistisch programma probeert Close de Brusselse kiezer te verleiden. De ‘ville à 10 minutes’ staat centraal: elke Brusselaar moet op tien minuten afstand een school, wijkwerking, crèche, sportinfrastructuur of groene ruimte hebben.
‘Ook al gaat het vandaag meestal over veiligheid of identiteit, wij willen inzetten op het handelsmerk van de PS: onderwijs en gezondheid’, zegt hij. Dat mag letterlijk genomen worden. Nu de gemeente Schaarbeek zich terugtrekt uit het openbare ziekenhuis Brugmann, neemt BrusselStad haar plaats in. Ook in Anderlecht versterkt de stad haar greep op het ziekenhuis. ‘Dat is een politieke keuze: Schaarbeek – waar de PS niet in het bestuur zit – wil zich als lokaal bestuur niet bezighouden met volksgezondheid, wij zullen de publieke medische sector blijven versterken.’
‘Postjes’, het woord is gevallen. De Brusselse politiek werd het voorbije jaar geteisterd door schandalen. De riante vergoedingen bij de daklozenorganisatie Samusocial kostten burgemeester Yvan Mayeur en OCMWvoorzitster Pascale Peraïta de kop. Brus selaars reageerden gedegouteerd op de uitwassen van zelfverrijking en cliëntelisme.
Close, in alle opzichten de tegenpool van Mayeur, heeft er alles aan gedaan om de augiasstal uit te mesten. De voormalige roi de cumul verdient vandaag 4.700 euro per maand en zit alleen nog in de besturen waar hij naar eigen zeggen ‘echt nodig is als burgemeester’, en dat onbezoldigd. Er is grote kuis gehouden in het aantal mandaten van de stad (van 800 naar 350), er zijn zeven vzw’s afge schaft en er is voor 700.000 euro bespaard op de vergoedingen. Veel Brusselaars lijken dat te appreciëren. Bovenal doet de tijd zijn werk: over de schandalen gaat het nauwelijks nog in de stroête van Brussel.
Vrijzinnige as
Of de schandalen doorwegen in het stemhokje, is de vraag: in de peilingen doet de PS het niet zo slecht. Maar dan volgt de coalitievorming. Minstens drie partijen profileren zich als de partij van de vernieuwing: EcoloGroen, de NVA en ook Change.Brussels, de burgerbeweging rond Ans Persoons.
PSvoorzitter Elio Di Rupo steekt niet onder stoelen of banken dat hij bij voorkeur coalities ziet ontstaan van socialisten, ecologisten en Défi. Zonder de MR, zonder de ‘verraders’ van het CDH. Maar zelfs al kan EcoloGroen zonder gewetensproblemen met le nouveau PS in zee gaan, dan speelt er iets anders: religie. De roodblauwe coalitie staat als één man achter het hoofddoekenverbod in de scholen en achter het loket. De groenen hebben regelmatig geprobeerd om die beslissing terug te draaien.
Net daarom zou de verrassing van Brussel kunnen zijn dat er geen verrassing is en de PS voortbestuurt met de liberalen van Alain Courtois en Els Ampe. De vrijzinnige as vormt een stevige basis voor de alliantie, bovendien is Close een sociaaldemocraat. Als bankierszoon is hij minder donkerrood dan Yvan Mayeur.
Er is grote kuis gehouden in het aantal mandaten, er zijn zeven vzw’s afgeschaft en er is voor 700.000 euro bespaard