Waarom Einstein niets zou verwachten van Arco

Zowel premier Charles Michel (MR) als CD&Vkopstukken zoals vicepremier Kris Peeters hopen nog altijd in deze legislatuur met Belfius naar de beurs te trekken. De idee is om zo in één beweging honderdduizenden Arcoparcoöperanten alsnog gedeeltelijk schadeloos te stellen voor verliezen die ze opliepen toen Dexia en vervolgens grootaandeelhouder Arco omvielen.

Al te lang werd de hoop levend gehouden dat de coöperanten van Arco een deel van hun historische inleg zouden terugzien. Het heeft geen zin te blijven geloven in de heropstanding van de doden. De reden waarom de regering maandag de Belfiusbeursgang uitstelde, was niet het onrustige beursklimaat maar de kwestie Arco. Belfius naar de beurs brengen met een Arcoplan dat niet de zegen had van Europa was kiezen voor het avontuur, hadden advocaten plotseling ontdekt.

Het rapport van de staatsholding FPIM over de ongunstige beurs moest alleen een politieke uitweg bieden. Illustratief is dat de experten van het bankenconsortium de eigenlijke marktbevraging nog moesten opstarten.

Dat het Arcoplan uit het zomerakkoord problematisch was vanwege mogelijke staatssteun, klonk al van de eerste dag. Daaraan is niets veranderd. De recente oproep van een directeur van de Nationale Bank om een alternatief Arcoplan op te stellen, een waar Belfius een commerciële geste doet in plaats van de staat die divi denden van Belfius uitdeelt, is eenzelfde lot beschoren als het huidige plan. Ook hier zal het niet moeilijk zijn advocatenkantoren te vinden die dit juridisch afschieten.

Bovendien liggen er al drie van zulke rapporten in de schuif, waarvan één van de huisrevisor. Belfius kan niet zomaar 450 miljoen euro uit de bankkas halen om te verdelen onder Arcocoöperanten, waarschuwen die. Het brengt aansprakelijkheid mee én er is het argument van de discriminatie. Om die reden hadden de Raad van State en het Arbitragehof eerder al de spaardepositogarantie van de regering voor Arco afgeschoten, nadat andere Dexiaaandeelhouders zich gediscrimineerd hadden gevoeld. Ook al beloofde de regering vervolgens een plan B, à l’impossible nul n’est tenu.

Als het onzalige Arcoplan eindelijk losgelaten wordt, zal blijken dat Belfius wel een beursrijp dossier is. Er zijn nog wel de tweeduizend Arcoparcoöperanten die procederen, maar dat is een beperkt risico omdat voor het legioen Arcospaarders de verjaring speelt. Sommigen blijven dromen dat Belfius toch nog in deze legislatuur naar de markt kan. Dat zou in theorie eind maart, begin april kunnen. Dan zijn er geauditeerde jaarcijfers van Belfius en is de stille periode van veertig dagen voor de verkiezingen nog net niet aangebroken. Of het beursklimaat dan gunstig zal zijn, is afwachten. Die beursgang ook dan aan Arco blijven koppelen, brengt ons dicht bij de definitie van waanzin die vaak aan Albert Einstein wordt toegeschreven: steeds hetzelfde doen en andere resultaten verwachten.

Als het Arco-plan eindelijk wordt losgelaten, zal blijken dat Belfius een beursrijp dossier is