Getuigenis

‘Veel apotheken? Dat is een luxe’

Marc Vrints. Exapotheker

‘Ik had 31 jaar lang mijn apotheek in Wilrijk, tot vorig jaar’, zegt Marc Vrints. ‘Ik stond ten dienste van de gemeenschap. Zo zag ik dat. Ik was geen commerçant. Ik baatte een wijkapotheek uit voor mensen die belang hechtten aan een luisterend oor. Een apotheek pur sang, zo eentje die meer aspirines dan cosmetica in huis had.’

‘Met de omzet ging het al jaren slecht. De laatste tien jaar zag ik nooit een winstverhoging. De overheid zag ons als een gemakkelijke plek om besparingen te zoeken. De patiënten zijn ook veranderd. Ze shoppen rond, ook op het internet. Zelfs trouwe patiënten vertrokken omdat er elders een product in promotie was. Wat ik ook deed, mijn inkomen ging naar beneden.’

‘Tot ik op enkele jaren voor mijn pensioen stond. Als zelfstandige is dat pensioen de opbrengst van mijn zaak. Maar als ik de dalende winst extrapoleerde naar de komende vijf jaar, schoot er niets over. Iedereen die ik contacteerde, van boekhouders tot economen, zei hetzelfde: maak dat je weg bent. Verkoop liever vandaag dan morgen, anders zijn er straks geen kopers meer.’

Persoonlijk karakter

‘Ik verkocht mijn apotheek uiteindelijk aan iemand die er al twee uitbaatte. Aan schaalvergroting doen is de enige optie die nog rest. Maar met minder apotheken, die groter zijn, moet je personeel aannemen. Zo raak je dat persoonlijk karakter kwijt. Ze kennen je niet meer, je krijgt geen advies, geen opvolging. Ja, er zijn veel apotheken in België. Maar dat is net een luxe.’

‘Omdat ik mijn eigen software schreef, kon ik aan de slag bij een bedrijf dat software voor apotheken ontwikkelt. Ik kom nu overal in de sector: overheden, ziekenkassen, beroepsverenigingen … Ik zie wat er gebeurt: het gaat slecht. Ik zie een pikzwarte toekomst.’

‘Toch moeten studenten voor apotheker kiezen. In veel sectoren is er vraag naar. Het blijft een waardevol beroep.’