POKEREN MET STROOM BREEKT MARGHEM ZUUR OP

We hebben een uitzonderlijk warme zomer gehad, maar de winter wordt bar. Toch voor onze portemonnee. Op de markt stijgt de olieprijs naar het hoogste peil in vier jaar. En in eigen land dreigt over enkele weken een tekort aan elektriciteit omdat zes van onze zeven kerncentrales gelijktijdig buiten dienst zullen zijn, ofwel voor routineonderhoud ofwel door ongeplande incidenten.

Tot overmaat van ramp heeft federaal minister van Energie Marie Christine Marghem (MR) begin deze maand op advies van Engie Electrabel beslist dat het niet nodig was gascentrales standby te houden als strategische reserve. De combinatie van chronisch wanbeleid en deze inschattingsfout breekt haar zuur op. De verantwoordelijkheid voor het falende beleid is collectief. Ze treft alle partijen die sinds 2003 (de beslissing over de kernuitstap) aan de macht waren. Aankondigen om de kerncentrales vanaf 2015 te sluiten en vervolgens te weinig doen om die doelstelling zonder ongelukken te halen, is onvergeeflijk.

Het resultaat is ontluisterend. Elk beleid moet gestoeld zijn op drie doelstellingen: duurzaamheid, betaalbaarheid en betrouwbaarheid. Vandaag kunnen we slechts vaststellen dat geen daarvan binnen bereik is. We moeten steeds meer betalen voor stroom die steeds minder zeker is en we blijven afhankelijk van snel verouderende nucleaire centrales.

Het debat over de timing van de kernuitstap dreigt zonder voorwerp te worden. Het in bedrijf houden van de kerncentrales is te problematisch. De afgelopen drie jaar lagen nergens ter wereld meer kerncentrales ongepland stil, stelde deze krant begin dit jaar vast. De bedrijfszekerheid opvoeren heeft ook een prijskaartje.

De consumenten – gezinnen en bedrijven – worden gegijzeld in een situatie waar geen rechte kant meer aan zit. Daarvoor is de politieke verantwoordelijkheid gedeeld. Dat geldt niet voor het recente pokeren met de bedrijfszekerheid. In de gegeven omstandigheden beslissen dat we het wel zonder strategische reservecapaciteit kunnen redden, was gewoon roekeloos. Minister Marghem heeft te graag en te gretig het advies van de producent Engie Electrabel geloofd dat het deze winter wel zou loslopen. Amper had ze de beslissing genomen of er moesten opnieuw twee centrales worden stilgelegd.

Bewust een risico nemen om de elektriciteitsrekening ietsje goedkoper te kunnen maken, bleek een rampzalig plan. De zoveelste politieke blunder in anderhalf decennium knoeien met het energiebeleid.

Ze geloofde te graag en te gretig het advies van Engie Electrabel