‘Niet alle mama’s zijn ploetermoeders’
An Lemmens, moeder van een meisje van vier, is de negativiteit rond het ouderschap moe.
‘Sinds wanneer wordt ouderschap gezien als iets wat uitputtend, frustrerend en eenzaam is’, schrijft tv presentatrice An Lemmens op Facebook. De aanleiding is een ‘survivalgids voor het opvoeden van kleine monstertjes’. De gids beschrijft hoe het ouderschap de slaap en het sociaal leven tenietdoet.
Lemmens: ‘Ik vind de tendens om te vloeken op het ouderschap zo vermoeiend en negatief, dat ik me bijna schuldig voel omdat ik wel al vier jaar op die gigantische roze suikerspinnenwolk zit’.
Lemmens, moeder van de vierjarige ZappaRosa, heeft het niet over ouders met een postnatale depressie of ouders van een kind met gezondheidsproblemen. ‘Ik heb het over alledaagse mama’s bij wie alles oké loopt. De slinger is aan het doorslaan. Kunnen we even allemaal normaal doen? Zien we ons kind niet allemaal doodgraag?’
‘Monstertje’
Nochtans heeft ze ook soms reden om te sakkeren. ‘Ik sta er alleen voor. Werk niet van negen tot vijf. Moet ook sukkelen om aan de schoolpoort te kunnen staan. Natuurlijk is het soms moeilijk, maar geen haar op mijn hoofd dat eraan denkt om te zeggen: “Oef, ik ben blij dat mijn dochter in bed ligt.” Of om haar een monstertje te noemen, al is het met een knipoog.’
‘Ik vind dat geklaag erg voor ouders die ongewild kinderloos zijn of die een kindje hebben moeten afgeven. Die niets liever zouden willen dan voor een kind te zorgen, ook als het huilt. Ik hoorde van een mama dat ze bijna niet aan kinderen durfde te beginnen door al die negatieve verhalen.’
Meer realistisch beeld
Ook de Gezinsbond stelt een vermoeidheid tegenover negativiteit vast. Enkele jaren geleden kreeg de bond nog te horen dat hun tijdschrift Brieven aan Jonge Ouders te positief was. ‘Het is moeilijk schipperen tussen de roze en de grijze wolk’, zegt directeur Anneke Blanckaert. Er moet een evenwicht zijn. ‘Beide kanten zijn realistisch.’
Waarom komt het ouderschap volgens haar zo negatief over? Omdat mensen het sneller zeggen als het slecht gaat. ‘De stem van de klager klinkt altijd luider. Bovendien vergroten sociale media dat uit. Daardoor ontstaat het beeld dat elke ouder het lastig heeft.’
Maar ouders doorzien die blogs vol klaagzangen, zegt Blanckaert. ‘Er is vraag naar platformen die de realiteit bewaken, want ouders weten niet meer wat te geloven. Ze zoeken een plek waar zowel positieve als negatieve verhalen aan bod komen.’
‘Sociale media vergroten het beeld uit dat elke ouder het lastig heeft’
ANNEKE BLANCKAERT Gezinsbond