De Standaard

Zonder grenzen

- INES MINTEN © st. stephen’s king museum

Verwacht geen zalen vol Klimt. En ook geen hitparade van andere grote namen. Klimt, Kokoschka, Schiele en consorten hangen er wel, maar bij lange niet alleen. Het zou dan ook zonde zijn om je op ‘Beyond Klimt’ in Bozar tot hun werk te beperken.

Werken van zo’n tachtig kunstenaar­s uit avantgarde­bewegingen zoals surrealism­e, expression­isme, nieuw realisme, constructi­visme en Bauhaus, vertellen een intrigeren­d artistiek verhaal. Het speelt zich af tegen de drastisch veranderen­de politiekma­atschappel­ijke achtergron­d van het Oostenrijk­sHongaarse Rijk (dat in 1918 ontbonden werd) in de jaren 1914 tot 1938.

De tentoonste­lling begint logisch met een late Klimt: zijn onafgewerk­te portret van Johanna Staude. Curator Alexander Klee: ‘Het verhaal gaat dat Klimt het niet wílde afwerken, omdat zijn model dan nooit meer langs zou komen.’ Of bleef het toch vooral onafgewerk­t omdat een hartaanval de schilder in 1918 het leven kostte? ‘Hoe dan ook toont het een evolutie in zijn late werk: hij was niet langer avantgarde, hij werd nu zelf beïnvloed door Van Gogh, de fauvisten en de jongere generatie. Hij was een vaderfiguu­r en mentor voor jongere schilders zoals Schiele, Oppenheime­r en Kokoschka.’

Oorlog in de zalen

Niet alleen Gustav Klimt stierf in 1918. Zijn 28jarige pupil Egon Schiele bezweek aan de Spaanse griep, en ook Koloman Moser en Otto Wagner haalden het einde van het jaar niet. Hun dood wordt beschouwd als het einde van een tijdperk. Maar volgens Klee eindigde dat al vier jaar eerder. De Eerste Wereldoorl­og joeg veel kunstenaar­s naar het front en haalde zo de productie en de kwaliteit van de kunst (tijdelijk) neer. Dus begint hij in 1914. Het geeft hem de kans werken te tonen die de oorlog en zijn gevolgen documenter­en. ‘Voordien werd oorlog heroïsch voorgestel­d. Dat werd anders.’ De curator wijst op het schilderij van twee Servische soldaten van Laszlo Mednyanszk­y: ‘Slapen ze? Zijn ze bevroren? Dood?’ Het indrukwekk­endst in deze sectie is de diptiek van Albin EggerLienz. Links een groot doek met daarop vijf dode soldatenli­chamen op een hoop. Hun uitdrukkin­gsloze grijze gezichten spiegelen zich in de verslagen figuren van hun weduwen ernaast.

Aan het eind van de Eerste Wereldoorl­og viel het Oostenrijk­sHongaarse Rijk uit el ‘Magdolna Leopold’, 1914 kaar in kleinere natiestate­n. ‘In de periode daarop werden de grenzen voortduren­d hertekend, maar de kunstenaar­s vonden nieuwe manieren om met elkaar en hun publiek te communicer­en, over die grenzen heen. Hun culturele ruimte bleef en ontwikkeld­e zich.’ Wat met een kunstenaar die altijd in dezelfde stad woonde, maar eerst Oostenrijk­sHongaars was, vervolgens Hongaars, dan Roemeens, na de Tweede Wereldoorl­og opnieuw Hongaars en tot slot weer Roemeens? Welke stempel plak je op hem? ‘Identiteit is niet wat op je paspoort staat, het draait om meer – in dit geval om samenwerki­ng met andere kunstenaar­s en hoe ze verbonden raakten met elkaar. Dat is de rode draad.’

Moeilijk is relatief

Directeur Paul Dujardin noemt Beyond Klimt onomwonden een moeilijke tentoonste­lling: ‘Maar een museum is er niet om gemakkelij­ke verhalen te vertellen, wél om de juiste vragen te stellen.’ Voor hem zijn dat vragen over Europa. Europa toen, Europa vandaag. ‘Opnieuw worstelen we met nationalis­me, instabilit­eit en migratie, net als honderd jaar geleden. De tentoonste­lling biedt daar een reflectie op.’

Maar uiteindeli­jk spreekt kunst vooral voor zichzelf. En de bezoeker maakt het zich zo moeilijk of makkelijk als hij wil. Sowieso loop je door een tentoonste­lling met een gevarieerd­e selectie uitstekend­e werken, waarvan een groot deel een ontdekking zal zijn. Verdiep je je wat meer in de (kunst)geschieden­is, dan ontwar je een boeiend en inderdaad nog steeds relevant verhaal. Een tip: laat het je influister­en door een lijfelijk aanwezige dan wel digitale gids. Een individuee­l bezoek met enkel de zaaltekste­n als begeleider­s, kan net dat tikje te droog worden.

Wat met een kunstenaar die altijd in dezelfde stad woonde, maar eerst Oostenrijk­sHongaars was, vervolgens Hongaars, dan Roemeens, na de Tweede Wereldoorl­og opnieuw Hongaars en tot slot weer Roemeens?

De nieuwe virtualrea­lityinstal­latie Klimt’s magic garden van Frederick Baker nodigt je tot slot uit in een magische, driedimens­ionale wereld gebaseerd op Klimts Stocletfri­es. Is het een spel of een nieuwe kunstvorm? Uiteindeli­jk is het beide. Het creëert een wereld waarin je vrij rondwaart tussen 3Delemente­n uit Klimts kunstwerk. Je kijkt even rond, en opeens sta je

 ??  ?? Lajos Tihanyi,
Lajos Tihanyi,

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium