Liefde is … samen donkere grapjes maken
Daniel Sloss heeft duizenden relatiebreuken op zijn geweten, kopte Het Nieuwsblad vorige week. De Schotse standupcome dian kleedt het concept ‘relatie’ helemaal uit in Jigsaw, zijn laatste zaalshow. Wie de show, die op Netflix te bekijken is, helemaal uitzit, valt van zijn roze liefdeswolk – maakt niet uit hoe lang hij of zij er al gelukzalig op aan het vertoeven was. Kijken is dus op risico van je eigen relatie – een premisse die nieuwsgierig maakt.
Sloss (26 in de show, 28 in het echte leven) omschrijft zichzelf als ‘heteroseksuele man met een beetje succes en een enorme penis’. We vermoeden dat hij ook over een uit de kluiten gewassen stel hersenen beschikt. Want hij vertelt heus geen onzin. Om te beginnen is zijn humor zoals we die het liefst hebben: uitermate donker. Dat heeft hij van thuis meegekregen. Zijn zusje stierf toen hij negen was en zij zeven. Elk maand, net voor zijn ouders haar graf in orde gingen brengen, maakte zijn vader dezelfde grap. ‘Morgen is de grote dag, we gaan je zusjes bloempje plukken.’ Waarop zijn moeder elke keer weer met een uitgestreken gezicht antwoordde: ‘Haar struikje vertoont wat wildgroei deze maand.’
Deze show is bijwijlen een les in comedy, van ironie over sarcasme tot cynisme. Iedereen mag beledigd zijn door zijn humor, vindt Sloss, maar dan wel door élke grap in de show, niet enkel die éne die toevallig betrekking op jezelf heeft.
Over het geloof, eender welk, is Sloss categoriek: hij respecteert ieders recht om publiekelijk ongelijk te hebben. Als rode draad door de show is zijn grootste ongeloof gevlochten: geen snars gelooft hij van de eeuwigdurende liefde. Om dat standpunt kracht bij te zetten, haalt hij, behalve een op de klippen gelopen relatie, enkele overtuigende argumenten aan. Onze maatschappij dringt ons van jongs af het idee op dat we een partner moeten vinden. Mede dankzij Disney zijn we erdoor geobsedeerd geraakt. We zijn romantiek gaan romantiseren en collectief verliefd geworden op de liefde. Dus zoeken we een partner van wie we onszelf wijsmaken dat hij of zij perfect is. ‘Meer dan 90 procent van de relaties gaan voor ons dertigste jaar kapot. Meer dan de helft van alle relaties eindigt in een scheiding. Dus ook al denk je dat je de liefde van je leven gevonden hebt, statistisch gezien heb je dat niet.’
Naar Jigsaw kijken is een eind weg gieren en tegelijk stil worden bij de confrontatie met dat peperkoeken geloof in de liefde. De slotsom is eenvoudig. Sloss geeft er zelf het mooiste argument voor. Dat van zijn ouders en hun donkerste humor bij het graf van een kind van zeven. Dat is eenheid, en eeuwigheid. We hoeven van Sloss geen gelijk te krijgen. We hebben het al.
We zijn romantiek gaan romantiseren en collectief verliefd geworden op de liefde