‘Normaal kan niemand hem volgen’
‘De sterkste Belgische junior ooit’, ‘het grootste talent sinds Frank Vandenbroucke’, ja zelfs ‘de nieuwe Merckx’. De met superlatieven overladen Remco Evenepoel legt vandaag zijn eerste van twee eindexamens bij de junioren af.
Wereldkampioenschap
De WKorganisatie verstuurde dit weekend een persmail met de favorieten voor de twaalf regenboogtruien in Innsbruck. Zowel voor de tijdrit deze namiddag als voor de wegrit komende donderdag voert één naam het nietalfabetische lijstje bij de junioren aan. Heel de wielerwereld verwacht dat Remco Evenepoel als eerste junior ooit de dubbel realiseert op het WK en zijn primeur herhaalt van op het EK deze zomer in Tsjechië.
In Brno klokte de 18jarige Evenepoel een tijd waarmee hij zelfs bij de beloften, de renners van 19 tot 23, nog zilver zou hebben behaald, hoewel het reglement hem als junior verplichtte met een kleiner maximumverzet te rijden. Twee dagen later ging zijn naam al over de tong in de Tourkaravaan, zoveel indruk had hij ook in de EKwegrit gemaakt. In die koers van bijna 120 kilometer schudde hij op 83 kilometer van het einde zijn laatste ‘tegenstander’ van zich af en bedroeg zijn vooroorlogse voorsprong aan de finish bijna tien minuten.
Jonge Duivel
‘De eerste keer dat Remco mijn mond deed openvallen als wielrenner, was op het provinciaal kampioenschap tijdrijden voor junioren in VlaamsBrabant vorig jaar’, vertelt zijn trainer Fred Vandervennet, al meer dan drie decennia actief in het wielrennen. ‘Remco was toen slechts 25 seconden trager dan Thibaut Ponsaerts, bij de nieuwelingen een van de beste renners van België. Nochtans reed Remco op een gewone fiets en was hij twee keer uit de bocht gevlogen.’
Vandervennet kent Evenepoel al van in de wieg. ‘Ik heb zijn vader Patrick nog getraind, een exprofrenner. Remco was pas drie toen ik hem een eerste keer iets uitzonderlijks zag doen. We waren op vriendenbezoek bij Patrick en Agna. Remco was rond de tafel met een bal aan het spelen. Ik zei tegen Patrick: “Zo’n voetbaltalent op die leeftijd heb ik nog nooit gezien.” Hij moest lachen, maar een jaar later werd Remco opgepikt bij Anderlecht.’
Als verdedigende middenvelder groeit Evenepoel bij de U15 van Anderlecht uit tot aanvoerder. Ook bij de jonge Duivels krijgt hij algauw de kapiteinsband om. Een grote voetbaltoekomst lijkt voor hem weggelegd. Tot zijn basisplaats bij de U17 van Anderlecht plots wordt ingenomen door een jongen van Standard. Enkele maanden later, in het voorjaar van 2017, krijgt Vandervennet telefoon. ‘Remco hier, om je te vertellen dat ik zal stoppen met voetballen en wil beginnen koersen.’
Jeugdzonde
Vandervennet, begin jaren 80 drievoudig Belgisch kampioen marathon, was al de fysiek trainer van Evenepoel tijdens diens voetbalperiode. ‘Ik wist dat Remco een buitengewone uithouding had. Bij een test op een loopband in de Bakala Academy in Leuven haalde hij achttien kilometer per uur: fenomenaal voor een voetballer. Ik kende zijn VO2max (maximale zuurstofopnamecapaciteit, red.): 82 milliliter per kilogram, geen record maar wel top. Alleen was de
‘Remco kan op het WK alleen maar verliezen, maar hij is heel stressbestendig'
vraag hoeveel hij van die VO2max kon benutten. Hoeveel vermogen zou hij door training kunnen trappen?’
Eind mei dit jaar gaf Evenepoel zelf een eerste richtinggevend antwoord, wanneer hij aan de Lacs de l’Eau d’Heure de Belgische titel behaalde met bijna vier minuten veertig voorsprong en na een solo van ruim negentig kilometer. ‘Bergop trap ik zeven watt per kilogram lichaamsgewicht, net als Froome en Contador. Mijn ambitie is om een van de grootste ronderenners van mijn generatie te worden’, zei hij toen.
‘Remco zou soms eens iets langer moeten nadenken voor hij iets zegt’, gniffelt Vandervennet. ‘Hoe zullen we dat noemen? Jeugdzonde, zeker? Maar de waarde die hij aanhaalt, is wel correct. Of hij een toekomstig Tourwinnaar is, zal vooral afhangen van de tegenstand in de toekomst én van zijn trainingsijver. Wat dat laatste betreft, maak ik mij geen zorgen. Remco is te nuchter om te zweven en op training moet ik hem eerder afremmen dan aanporren.’
Het is ook op datzelfde BK dat Evenepoel voor het eerst publiekelijk verklaart dat hij bij de junioren niets meer te leren heeft en het WK in Innsbruck bij de beloften wil rijden. ‘Ik zie op training meer af dan in koers.’ Er wordt een uitzondering aangevraagd bij de internationale wielerunie, maar die houdt strikt vast aan haar reglement.
Evenepoel zal hoe dan ook een stap overslaan in zijn carrière. Op 1 januari 2019 wordt hij prof bij Quick Step Floors, zonder bij de beloften te hebben gereden. Onder anderen de Italiaan Filippo Pozzato, die nooit de verwachtingen heeft ingelost, ging hem op dit haastige pad vooraf. ‘Met een programma op maat mag dat voor Remco geen probleem vormen’, denkt Vandervennet, die ook bij de profs in principe zijn trainer zal blijven.
Kers op al grote taart
Dat Remco al een profcontract op zak heeft, geeft hem in Innsbruck mentale rust, stelt Vandervennet. ‘Een wereldtitel zou de
FRED VANDERVENNET Trainer Remco Evenepoel
kers op de taart zijn, maar Remco weet dat zijn taart al groot is dit seizoen. Of hij op het WK alleen maar kan verliezen? Misschien wel, maar hij is heel stressbestendig. Als alles normaal verloopt, ken ik geen renner die hem donderdag zal kunnen volgen in de wegrit. Remco zal ook koersen als was het een gewone wedstrijd. Hij zal erin vliegen, weliswaar niet zo vroeg als op het EK, want de eerste zware helling komt pas na zestig kilometer.’
Voor de chronoproef van vanmorgen houdt Vandervennet een slag om de arm. ‘Het risico bestaat dat bepaalde landen iemand enkel en alleen voor de tijdrit hebben voorbereid. Zo’n sterke beer van zeventig kilogram. Dan zou het nipt kunnen worden, want het tijdritparcours is wel zwaar, maar niet loodzwaar. Dat speelt in het nadeel van Remco, die maar 61 à 62 kilo weegt en nog niet dat grote absoluut vermogen haalt (het vermogen niet in verhouding tot het lichaamsgewicht, red.). Daar ligt nog zijn grootste progressiemarge.’